اگر سوژه ای پیش از این حداقل یک بار هیپنوز شده باشد و نشان داده باشد که می تواند به خوبی در خلسه ی عمیقی قرار بگیرد، کاربرد یک روش طولانی برای القای خلسه ممکن است برای او ضروری نباشد. این موضوع مخصوصا” در شرایطی می تواند خیلی مفید باشد که به تازگی فردی که در خلسه ی عمیقی قرار داشته، برای کسب اطلاعاتی از حالت خلسه خارج شده باشد و مدت هوشیار شدن مجدد او کمتر از 5 دقیقه بوده باشد. روش سریع برای دوباره هیپنوتیزم کردن ممکن است به این شکل صورت بگیرد: «دستت را به طرف بالا و خارج دراز کن. در زمانی که من این دست تو را می گیرم، تو تمرکز بر روی این دست را ادامه بده.
من می خواهم این دست را به طرف پائین بیاورم، و در شرایطی که من این کار را انجام می دهد، تو دوباره به شرایط ریلاکس بودن عمیقی می رسی، همان طور که پیش از این در این وضعیت بودی و به تازگی از آن خارج شده ای.» در این زمان هیپنوتیست دست سوژه را می گیرد و یواش یواش به پائین می آورد، تا کاملا” به پائین بیاید و بالاخره بر روی پایش قرار بگیرد. در شرایطی که او به انجام این کارها مشغول است، با لحن محکم و آمرانه می گوید:«ما داریم به خلسه ی هیپنوتیزمی عمیقی وارد می شویم. عمیق و عمیق تر… عمیق و عمیق تر… عمیق و عمیق تر…»
اگر سوژه دارای قدرت هیپنوتیزم پذیری زیادی باشد و یا پیش از این توسط یک هیپنوتیست در شرایط خلسه قرار گرفته باشد، سوژه معمولا” به راحتی و به سرعت به یک شرایط خلسه برمی گردد. این به علتی است که به آن «the aura» گفته می شود. شاید توجیهی برای آن این باشد که پس از اینکه سوژه ای برای اولین بار از حالت خلسه ی هیپنوتیزمی خارج شد، تا حدود 5 دقیقه هنوز نشانه ها و آثاری از حالت خلسه در کالبد او وجود دارد. بنابراین پس از این مدت و پایان پذیری آثار خلسه ی قبلی است که برای وارد شدن به یک خلسه ی مجدد، به مدت بیشتری نیاز پیدا می کند.
منبع: کتاب روش های درمانی هیپنوتیزم – ترجمه دکتر جمالیان
