به طوفانها نام های گوناگونی می دهند که به ماهیت و طبیعت آنها و نقطه ای که اتفاق می افتند بستگی دارد. ولی تمام طوفان ها در اصل تفاوتی نداشته و فقط عبارت از حرکت سریع هوا از نقطه ای به نقطه دیگر می باشند.
اگر هوای تنها باشد، طوفان باد نامیده می شود. ولی اگر در طول مسیر حرکت با خود گردو خاک همراه بیاورد، طوفان گرد و خاک خوانده می شود.
به هرحال آب از آن چیزهایی است که در تمام انواع طوفان ها به صورتی وجود دارد. امکان دارد که با طوفان باران هم ببارد. شدیدترین و خطرناکترین طوفان ها، تندبادها و گردبادهای سخت هستند.
تندبادها عبارت از طوفان هایی هستند که در مناطق حاره شروع می شوند. مثلا” این طوفانها ایالات متحده آمریکا، به ویژه منطقه خلیج مکزیک و همچنین تمام سواحل شرقی آمریکا را مورد هجوم قرار داده و در بر می گیرند. ولی موضوع عجیب اینجاست که درست همین نوع طوفان اگر در جزایر هند شرقی و دریای چین ایجاد شود، در آنجا «طوفان سخت» نامیده می شود. یک نام کلی برای هر دو نوع این طوفانها، طوفانهای گرمسیری است.
در طوفان تندباد، معمولا” قطر منطقه طوفان زده از 100 تا 400 مایل است و سرعت بادهای اطراف طوفان از 75 تا 125 مایل در ساعت می باشد. یکی از خصوصیات ویژه تندبادها همانا آرامش قسمت مرکزی آن می باشد که چشم طوفان نامیده می شود. قطر این چشم از 5 تا 15 مایل است. هنگامی که از منطقه ای عبور می کند، هوا بنظر ساکن می آید.
این همان هنگامی است که مردم گمان می کنند که طوفان پایان یافته است. بهرحال پس از عبور «چشم طوفان»، بادها از سمت مخالف شروع به وزیدن می کنند زیرا تندباد، طوفانی است با حرکت دایره ای و در حالیکه حرکت می کند بادهای ناشی از آن بصورت دایره ای می چرخند.
نوع دیگر طوفان با حرکت دایره ای، گردباد شدید است ولی معمولا” با تندباد فرق دارد. زیرا قطر آن فقط از چند صد پا تا یک مایل بیشتر نیست. گردبادها غالبا” در مرکز دره می سی سی پی ایالات متحده آمریکا تشکیل می گردند. گردباد سخت بصورت ابر سیاه قیفی شکل در منطقه طوفانی وسیعی پدید می آید، با وجود اینکه ممکن است مسیر گردباد سخت فقط چند مایل طول و چند صد یارد عرض داشته باشد ولی می تواند هر چیزی را در مسیر خود ویران و نابود سازد.
منبع: کتاب به من بگو چرا – جلد 1