هیچکدام از مارها گیاهخوار نیستند. همه ی آنها گوشتخوار بوده و از گوشت حیوانات تغذیه می کنند. چون مارها اغلب طعمه های خود را بطور کامل بلع می کنند، در نتیجه نیاز شدید به شیره ی هاضمه قوی دارند. آنها فاقد دندان هستند و نمی توانند مانند سایر حیوانات غذای خود را خرد کنند. برای مثال، پرندگان و لاک پشت ها منقارهای تیزی دارند. ولی مارها در عوض، نیش های تیز، بلند و سوزن مانندی دارند که بوسیله ی آنها می توانند طعمه های خود را شکار کرده و به داخل دهان بفرستند، ولی نمی توانند آن را بجوند.
چیزی که در مورد مارها و نحوه ی تغذیه ی آنها خیلی جالب و مهم است، شکل و ساختمان و وضعیت آرواره های آنهاست. آرواره ها به سایر استخوان های سر چسبیده و تقریبا” هم سطح با آنها هستند. اغلب مارها در سقف دهانشان دو ردیف دندان دارند که بوسیله ی ماهیچه های خاصی به حرکت درمی آیند.
مار با فشار دادن استخوان آرواره روی طعمه آن را محکم در دهان نگاه می دارد و سپس و با کمک ماهیچه های موجود در دهان آن را به طرف حلق می فرستد.
بعضی از مارها مانند اژدها یا افعی می توانند حیواناتی به بزرگی آهو، بز کوهی و یا گربه وحشی را دفعتا” بلعیده و این به خاطر وضعیت خاص آرواره های آنهاست. البته مارهای کوچکتر، حیوانات کوچکتری مانند موش، قورباغه، ماهی و پرندگان را فقط می توانند ببلعند. بعضی از مارهای کور کوچک فقط می توانند از کرم های ریز و یا موریانه ها تغذیه کنند. البته مارهایی هم هستند که از مارهای دیگر تغذیه می کنند.
مارها اغلب غذاهای بخصوصی دارند. مثلا” مار سبز احتمالا” از حشرات، پرندگان، ماهی ها و کرم ها تغذیه می کند. اما موش و مارمولک نمی خورد. مارهای آبی اغلب، ماهی و قورباغه را شکار می کنند. ولی حشرات و موش را دوست ندارند.
منبع: کتاب به من بگو چرا – جلد 8
