بدون نور، دنیای اطراف خود را نمی توانیم ببینیم، با این حال دقیقا” نمی دانیم که نور چیست؟ فقط این را می دانیم که نور یک نوعی نیرو (انرژی) است. سرعت آن را می توان اندازه گرفت و نحوه عمل آن نیز برای ما روشن است. همچنین می دانیم که نور سفید نوع بخصوصی از نور نیست، بلکه مخلوطی از همه رنگها می باشد، که آن را طیف می نامیم.
همینطور می دانیم که رنگ در شیئی که می بینیم وجود ندارد. بلکه در نوریست که بوسیله ی آن اشیاء دیده می شوند. یک قطعه کاغذ سبز به نظر می آید زیرا تمام نورها را به غیر از سبز به خود جذب می نماید و همان نور است که به چشمان ما منعکس می گردد. علف های آبی فقط نور آبی را از خود عبور می دهند، همه نورهای دیگر در علف جذب می شود. نور آفتاب خود انرژی است. حرارت اشعه آفتاب، وقتی در یک عدسی متمرکز گردد، ایجاد آتش سوزی خواهد کرد. نور و حرارت از مواد سفید منعکس می شوند و توسط مواد سیاه جذب می گردند. به همین دلیل است که لباسهای سفید از لباسهای سیاه خنکتر می باشد. ولی طبیعت نور چیست؟
نخستین کسی که کوشش بسیار برای شناسایی نور به عمل آورد، نیوتن بود. وی معتقد بود که نور از ذراتی شبیه به گلوله های ظریفی که از منبع نور پرتاب می شوند ساخته شده است. ولی برخی مسائل دیگر که در مورد نور موجود است با این فرضیه قابل تشریح نمی باشد.
بنابراین شخصی به نام هایخنز تفسیر دیگری از نور نمود. وی فرضیه ی طول موج نور را بوجود آورد. به عقیده ی او نور به طور موجی شروع می شود، درست همانطور که سنگی را که درون برکه ای می اندازیم، موج بوجود می آورد.
اینکه نور به صورت موج است یا ذرات؟
مطلبی بود که تقریبا” 150 سال مورد گفتگو بود. فرضیه ی موج نور چیزی بود که ظاهرا” اکثریت دانشمندان آنرا قبول کرده اند. سپس مطلبی کشف شد مربوط به نحوه ی عمل نور که با این فرضیه تطبیق نمی نمود.
امروزه، دانش درباره نور چه می گوید؟ عقیده بر این است که نور به دو راه یکی به صورت موج و دیگری به صورت ذره عمل می نماید. بوسیله ی آزمایش می توان صحت هر دو فرضیه را معلوم کرد. بنابراین به نظر نمی رسد که تنها یک پاسخ قانع کننده درباره ی این که ماهیت نور چیست؟ موجود باشد.
منبع: کتاب به من بگو چرا – جلد 7
