گاهی آوای دسته ای از مرغان را می شنویم که در فراز آسمان پرواز می کنند. چون به آسمان می نگریم گروهی از غازها را می بینیم که دسته جمعی با نظم خاصی در حال پروازند. آنها از پی یکدیگر به گونه ای قرار گرفته اند که شکل v را در آسمان پدید می آورند.
غازها با حفظ همین شکل و ترتیب به سرعت یک قطار، یعنی حدود 80 کیلومتر در ساعت، پرواز می کنند.
اکنون ببینیم که چرا غازها بدین شکل خاص به پرواز درمی آیند.
شاید دلیلش آن باشد که با این نظم آنها بهتر می توانند همدیگر را در حال پرواز زیر نظر بگیرند، درست مانند هواپیماها که آنها نیز در پرواز دسته جمعی شکل v را درست می کنند. هواپیماها نیز به همین دلیل این شکل را بر می گزینند.
پس غازها همچون هواپیماها بدین گونه پرواز می کنند تا رابطه ی خود را با غازها یا هواپیمای راهنما حفظ کنند.
در جهان حدود 40 نوع غاز مختلف وجود دارد. ولی در امریکا فقط ده یا دوازده نوع از آن یافت می شود و همه تقریبا” فقط در فصل زمستان، سر و کله شان پیدا می شود. غاز را می توان یک پرنده ی کانادایی به شمار آورد.
معروفترین غاز در امریکا همان است که غاز کانادایی نام گرفته است. این غاز به هنگام مهاجرت، تقریبا” سراسر خاک امریکای شمالی را می پیماید. سر و گردنش سیاه است ولی نوار سفیدی دور گردنش و گاهی نیز بر روی گونه هایش، نقش بسته است.
غاز کانادایی معمولا” فقط با یک جفت همه ی عمر خویش را سر می کند. مطبوع ترین خوراکش در زمستان و تابستان ملخ است، ولی از حشرات دیگر و کرم زمین نیز تغذیه می کند.
غاز کانادا بیشتر از گیاهان وحشی، برنج دیمی و ساقه های بوریا تغذیه می کند. این حیوان لانه ی خود را مانند غازهای دیگر در زمین می سازد و کف آن را با کرک سینه ی خود فرش می کند.
گوشت غاز کانادایی بسیار لذیذ است. اگر شکارش منع قانونی نمی داشت مردم هزاران غاز را در سال به نابودی می کشاندند.
وزن این غاز حدود 6 تا 7 کیلو می باشد.
منبع: کتاب به من بگو چرا – جلد 3
