براستی این خواستی به حق است که در هر گفتگویی بخواهیم به شیوه ای آبرومند و جذاب شرکت جوییم. عده ای حتی اگر موانعی را که تأثیرپذیری بر سر راهشان می گذارد رها کنند باز به راحتی از عهده آن برنمی آیند. اگر مسئله ای را در حضورشان مطرح کنیم انگیزشی در آنها ایجاد نمی کند تا حتی تعبیر مورد نظرشان را بیان کنند. اگر اندیشه ای به ذهنشان خطور کند نمی دانند چگونه آن را بدرستی بیان کنند یا شرح و بسطش دهند.
چنانچه بخواهند درباره آنچه که دیده یا شنیده اند یا نمایشی، کتابی، فیلمی، … صحبت کنند، اگر رشته کلام را بدست گیرند فقط توجه کوتاه و مختصری به آنها معطوف می شود چرا که گزارششان بی روح و عاری از وضوح و روشنی است. دانش و آگاهی آنها به اندازه ای محدود و ناقص است که بی وقفه مجبور می شوند درباره ی دو یا سه موضوعی صحبت کنند که شناخت دارند و بدین ترتیب مهر یکنواختی بر آنها زده می شود.
معذب بودنشان موجب می شود از ذوق و باریک بینی لازم به منظور تطبیق دادن خود با دیگری و قرار گرفتن در حد او برخوردار نشوند و نتوانند بینش انتقادی خود را معتدل، و شور و هیجان را با محیط یا شخص مخاطب سازگار کنند. زمانی که در طلب همدلی یا جلب توجه کسی هستند چون معاشرت با آنها کسل کننده است، به سختی از عهده ی انجام آن برمی آیند.
برعکس، افراد خوش برخورد و شیرین سخن پیوسته به محبوبیت و به ویژه جذابیت خویش می افزایند. ثمره ی داشتن بیانی گیرا و جذاب، همچون هنر یافتن واژه های دلپذیر و مناسب هر فرد، توجهی ظریف یا توافقی ماهرانه است که در قدم اول به دوستی و همدلی می انجامد. حتی بدترین نقطه ضعف های جسمی کسانی که با جذابیت صحبت می کنند، پوشیده می ماند. هر قدر فردی ناخوشایند باشد، فقط به کمک نیروی جاذبه بیانش و با پرورش صدا، تلفظ واژگان و ذهن خود می تواند مورد پسند، توجه و ستایش قرار گیرد.
زندگی اجتماعی (شرکت در جمع دوستان، مهمانی شام، ضیافت ها، دید و بازدید و جمع خانوادگی…) ایجاب می کند که از تمام توانایی های گفتاری برخوردار باشیم. در غیر این صورت به جای آنکه از آن لذت ببریم، احساس ناراحتی و خواری می کنیم تا آنجا که احساس می کنیم مایلیم از انظار پنهان شویم. بدین ترتیب فرصت ایجاد مناسبات و بدست آوردن یاران یا همکارانی را که ممکن بود بسیار مفید باشند از دست می دهیم، همچنین از جمع آوری اطلاعات زیاد و سودمندی محروم می شویم که در حین دیدن و شنیدن می توانستیم بدست آوریم.
چقدر می توانیم بیاموزیم حتی اگر با ساده ترین افراد بتوانیم گفتگو کنیم!
منبع: کتاب آموزش گفتار – تالیف: پل ژاگو
