گراند کانیون در ایالت آریزونای آمریکا یکی از عجایب طبیعی گیتی محسوب می شود. در بعضی از نقاط چون شهری سنگی و سحرانگیز با معابد، برجها و دژهایی با رنگ خیره کننده، تجلی می کند.
یکی از شگفت انگیزترین چیزها درباره گراندکانیون آن است که این دره بوسیله رودخانه ای بوجود آمده است. بدین معنی که جریان آب رودخانه کلورادو در طول هزاران سال این دره عظیم باریک و ژرف را ایجاد کرده است.
هنگامی که متوجه می شوید که در بسیاری از جاهای این دره حتی سنگهای سخت هم شسته و بریده شده اند، این نیروی عظیم و فوق العاده آب باعث تعجب است. حتی اکنون هم، آب خروشان رودخانه کلورادو به این کار ادامه داده و سال به سال بیشتر به عمق این دره تنگ و ژرف می افزاید.
در بعضی جاها، عمق دره گراندکانیون بیش از یک میل و پهنای آن از 4 تا 18 میل می باشد. در اثنایی که رودخانه مزبور جلگه مرتفعی را می شسته و می برده و پایین می رفته که کانیون را تشکیل دهد، بر روی دیواره های سنگی کانیون، افسانه صدها میلیون سال تاریخ زمین را بر ملاء و آشکار ساخته است.
در انتهای دره مزبور، علاوه بر رودخانه، سنگهای بلوری کهنی دیده می شوند که بقایای مدفون شده یک سلسله کوهستان قدیمی است که با گذشت زمان از ارتفاعش کاسته شده و در اثر شرایط خاص آب و هوا، فرسوده و از بین رفته است. پیدایش و عدم این سلسله کوهستان در میلیون ها سال پیش، تنها از چگونگی سایش گراندکانیون آشکار می گردد.
در قاعده این کوهستان مدفون، بستر سنگهایی از قبیل: سنگ بلوری، سنگ سیاه و سنگ آهک قرار گرفته است. این سنگها در طول سالها که آب اقیانوس از خاور و باختر آن منطقه را فرا گرفته و هنگامی که تمام آن سلسله کوهستان پدیدار گشته و ناپدید شده است، تشکیل گردیده اند. دلیل این واقعیت که دریاهای بزرگ یک وقتی این سنگها را مورد هجوم قرار داده و آنها را در بر گرفته اند. همانا فسیل هایی است که کشف گردیده و این راز طبیعت را آشکار ساخته است.
منبع: کتاب به من بگو چرا – جلد 1
