تلویزیون اختراع کیست؟

کاری که تلویزیون انجام می دهد تا اندازه ای پیچیده است.

برای تکمیل چنین کاری، افراد بسیاری شرکت داشته اند، بطوری که نتیجه ی کشف ها و کوشش هایشان، به مرور زمان، با هم هماهنگ آمده و سرانجام چنین دستگاه جالبی را پدید آورده است.

پس هرگز نمی توان گفت که تلویزیون اختراع یک شخص معین است.

آغاز کار از آنجا بود که یک شیمیدان سوئدی بنام «یونس بِرزِلیوس» موفق به کشف سِلِنیوم، یکی از عناصر شیمیایی، گردید. این کشف به سال 1817 رخ داد.

سپس دانشمندان متوجه شدند که میزان جریان برق بوسیله ی «سلنیوم» بستگی به میزان نوری دارد که بر آن می تابد. یعنی هر چه بیشتر نور بر آن بتابد، بیشتر می تواند برق را هدایت کند. به چنین خاصیتی می گویند: فُتو الکتریسیته.

آنگاه این کشف، یکی از مخترعین امریکایی به نام کِری را در 1875 موفق کرد که نخستین دستگاه خام تلویزیونی را بسازد. وی برای این منظور پیل های فتو الکتریک به کار برد.

کِری تصویر جسمی را، به وسیله ی یک عدسی، بر گروهی از اینگونه پیل ها می تاباند. آنگاه می دید که هر پیلی، به نوبه ی خود، مقدار برقی را که به درون یک «لامپ روشنایی» می فرستد، کنترل می کند. از این عمل، طرح خامی از تصویر آن جسم در نور لامپ ها نمودار می گردید.

گام بعدی، اختراع صفحه ی تقطیع بود.

«پُل نیپکو» به سال 1884 آن را اختراع کرد.

صفحه ی تقطیع چه بود؟

بطور خلاصه، آن عبارت   از صفحه ی گردی بود با سوراخ های متعددی که آن را در برابر پیل های فتو الکتریک می چرخاندند. آنگاه صفحه ی گرد دیگری را آنهم با سوراخ های متعددی که داشت در برابر چشمان شخص تماشاگر به گردش درمی آوردند.

در نتیجه، آن شخص از درون این سوراخ ها یک رشته قطعات روشنی را می دید که درخشندگی آنها بر حسب سایه و روشنِ جسم اصلی، تغییر می کرد.

این را می گفتند «صفحه ی تقطیع» ولی بهر حال، اساس کار آن چیزی جز آنچه که کِری پی ریزی کرده بود، نبود.

به سال 1923 نخستین تصویر از میان سیم های برق عبور داده شد. این کار به وسیله ی بِرد در انگلستان و جِنکینز در امریکا صورت گرفت.

سپس پیشرفت های مهمی در ساخت دوربین های تلویزیونی، پدید آمد. در این زمینه، «زوریکین» و «فارنزورت» هر یک دوربینی را اختراع کردند.

اولی نام دوربین خود را ایکونوسکوپ (یعنی وسیله ی دیدن تصویر) نهاد و دومی نیز دوربین خود را تقطیع کننده ی تصویر خواند.

در 1945 به جای لامپ های لوله ایِ این دوربین ها، دستگاه اورتیکون را نهادند که به مراتب حساس تر بود.

امروزه لامپ تصویر در دستگاه های تلویزیون لامپی است کاتُدی به نام کینِسکوپ.

در این لامپ یک تفنگ الکتریکی وجود دارد که نور را بر روی صفحه ی تلویزیون، تقطیع می کند، درست همانسان که اشعه ی نور در لامپ دوربین این چنین تقطیع می شود. پس بدین وسیله است که ما می توانیم تصویر را بر صفحه ی تلویزیون تماشا کنیم.

البته آنچه که ما در اینجا گفتیم شرح دقیق کار تلویزیون نمی باشد. ولی شما می توانید از آن دریابید که برای اختراع تلویزیون، چه گام هایی برداشته شد و چه اشخاص متعددی در پیشبرد آن نقش داشتند.

منبع: کتاب به من بگو چرا – جلد 2