در زمستان چه بر سر قورباغه ها می آید؟

کسانی که در نزدیکی تالابی منزل دارند، صدای قورباغه ها را بسیار شنیده اند. ولی چون فصل زمستان فرا می رسد دیگر صدایی از آنها برنمی خیزد و تالاب در سکوت ممتدی فرو می رود. حالا آیا می خواهید بدانید که در زمستان قورباغه ها به کجا می روند؟

این قورباغه ها در زمستان هم هنوز در همان تالاب بسر می برند. ولی چرا صدایشان خاموش شده دلیلی دارد که هم اکنون برایتان شرح می دهیم:

نخست این را می دانیم که قورباغه از رده ی دوزیستان است، یعنی آن دسته از حیوانات خونسردی که هم در آب و هم در خشکی زندگی می کنند. قورباغه ی بالغ شش دارد، ولی هرگز مانند ما تنفس نمی کند.

تنفس قورباغه بدین گونه است که نخست هوا را از سوراخ های بینی وارد دهان می کند و در همین حال گلوی خود را پایین می برد. سپس سوراخ های بینی اش را می بندد و گلو را بالا برده هوای داخل دهانش را به درون ششها می فرستد.

در کشورهای شمالی همین که سرما فرا می رسد قورباغه ها به ته تالاب می روند. در آنجا خود را میان گل و لای پنهان کرده، تمام زمستان را در همانجا می گذرانند. زیرا سرما هر قدر هم که زیاد باشد باعث یخ زدن این گل و لای نمی شود و قورباغه در لابلای آن از خطر یخ زدگی در امان می ماند.

دوزیستان در فصل سرما خیلی کم به اکسیژن نیاز دارند. زیرا اکسیژن برای سوختن غذایی لازم است که وارد بدن شده است، در حالی که دوزیستان در هوای سرد بسیار کم غذا مصرف می کنند. به همین دلیل، قورباغه می تواند بدون تنفس هوا، تمام زمستان را در زیر آب سر کند.

البته در آب مقداری اکسیژن وجود دارد که قورباغه از راه پوست، آن را جذب می کند. همچنین قورباغه گاهی در سوراخی در ساحل نرم، یا در لابلای سنگهای سست و خاکهای نرم، خود را پنهان می کند.

قورباغه ها به لحاظ شکل، رنگ و اندازه، کمی با هم فرق دارند. گاهی شده که قورباغه ی درختی فقط تا 5/2 سانتیمتر رشد کرده است. اما قورباغه ی پلنگی به 5 تا 10 سانتیمتر هم رسیده است.

قورباغه ی گاوی از همه ی قورباغه ها درشت تر بوده، گاهی اندامش به 20 سانتیمتر و طول پاهایش هم به 25 سانتیمتر می رسد.

قورباغه ی بالغ از نوع قورباغه ی گاوی معمولا” به رنگ سبز تیره یا قهوه ای است و به همین دلیل در میان خزه ها و گیاهان کنار آب به دشواری قابل دیدن می باشد.

منبع: کتاب به من بگو چرا – جلد ۳