مسمومیت الکل چیست؟

در بدن ما همواره اندکی الکل وجود دارد.

قند و نشاسته که از «ئیدراتهای کربن» اند چون در بدن تجزیه می شوند، کمی الکل می سازند. از این رو می توان گفت، پس از هر غذایی اندکی الکل وارد جریان خون ما می شود.

همیشه حدود یک گرم الکل در بدن هست. حالا اگر کسی جداگانه الکل هم بنوشد، بر میزان الکل بدن خود خواهد افزود.

الکل نوعی ماده ی مخدر، البته از نوع ضعیفش، به شمار می رود. ماده ی مخدر چیزی است که در یاخته های عصبی نفوذ می کند، و اثر فلج کننده ای بر روی آنها خواهد نهاد. البته پیش از این فلج سازی، به تحریک اعصاب می پردازد.

بنابراین با نوشیدن الکل نخستین اتفاقی که در وجود انسان می افتد تحریک غشای لزجابی دهان و حلق است. در نتیجه آنکه غدد بزاقی و غدد معده تراوش را آغاز می کنند؛ به همین دلیل است که برخی می گویند نوشیدن الکل پیش از غذا اشتها آور است.

الکل بر روی عضله ها نیز تأثیر می نهد؛ چون باعث افزایش درصد سوختی است که عضله آن را به انرژی کاری، تبدیل می کند، و باز به همین دلیل است که الکل، اندکی بر نیروی کار جسمی می افزاید. با این همه، نباید فراموش کرد که پس از نوشیدن الکل چیزی نمی گذرد که خستگی ملال آوری بر انسان چیره می شود. این خستگی جانکاه یکی از آثار ناشایست الکل است.

الکل مغز را نیز تحریک می کند؛ پوست بدن را برافروخته تر و فشار خون را نیز بالا میبرد. بر اثر نوشیدن آن تپش قلب و شمار نفسهای آدمی هم تندتر می شود.

با این همه، الکل با اثر فرو کاهنده ای که در مغز بر جای می نهد، آن را در انجام مهمترین وظایفش که اندیشیدن و توجه و دقت است، مختل می کند.

الکل از تسلط آدمی بر خویشتن می کاهد، و توان تصمیم گیری و داوری صحیح را ضعیف می سازد.

خلاصه، مسمومیت الکل بسیار زیان آور و خطرناک است؛ به ویژه آنکه اگر انسان بخواهد به کارهای مسئولیت داری، مانند رانندگی یا انجام یک کار حساس، اشتغال ورزد.

منبع: کتاب به من بگو چرا – جلد 5