چرا طلا گرانقیمت است؟

از زمانی که بشر بوجود آمده، طلا را چیز گرانبهایی محسوب نموده است. طلا شاید اولین فلزی باشد که انسان آن را شناخته است.

یکی از دلایلی که بشر اولیه علاقه به طلا پیدا کرد این بوده که آنرا به حالت آزاد پیدا می کرده است، یعنی به صورت ذرات ریزی بدون آنکه با سنگ یا فلز دیگری ترکیب شده باشد و چون دارای رنگ روشن زرد و ظاهر درخشانی می باشد، حتی بشر اولیه هم دوست داشته که آن را تصرف کند و از آن زینت آلات بسازد.

ارزش طلا وقتی بیشتر شد که مردم تشخیص دادند آن را از همه ی فلزات آسانتر می توان به کار برد. قطعات طلا به آسانی قابلیت چکش خوری دارند و آنقدر قابل انعطاف هست که می توان آن را بدون شکستن خم نمود. بدین جهت بشر اولیه می توانسته است طلا را به هر شکلی که می خواسته است در بیاورد.

مثلا” زمانی بود که طلا را برای ساختن حلقه های مربوط به پیچیدن مو به کار می بردند، فکر ساختن تاج و امثال آن از طلا از همین زمان پیدا شده است.

منابع زمینی که بتوان به آسانی از آنها طلا تهیه کرد خیلی محدود می باشد. بدین جهت به زودی مردمی که نمی توانستند خود طلا، تهیه کنند به فکر افتادند که اشیاء دیگری به دارندگان طلا بدهند و در مقابل این فلز را از آنها دریافت نمایند. اینجاست که طلا به منزله ی واسطه ای برای مبادلات وارد میدان شد.

در حالی که سایر کالاها مصرف شدنی بودند، طلا این چنین نبود. بنابراین وسیله پس انداز و ذخیره برای آینده گشت و معیاری هم برای سنجش ارزش سایر کالاها گردید.

قرنها بعد، از طلا سکه ساختند و این راه بهترین وسیله برای تعیین و اطمینان از وزن و معیار فلز مزبور گردید.

بعدها، بانکداران طلا را در گاوصندوق های خود محفوظ نگاه می داشتند و تعهدنامه ی کتبی به اشخاصی که طلای خود را به آنها سپرده بودند می دادند که هر وقت آن نوشته را ارائه دادند طلای خود را پس بگیرند. با اقتباس همین فکر دولت شروع به انتشار اسکناس نمود، که در حقیقت آن نیز به منزله ی یک تضمین نامه کتبی است که دارنده آن می تواند طلا در برابر تقاضا کند. باید دانست که در حدود نیمی از طلای استخراج شده در دنیا، امروزه، متعلق به خزانه دولت آمریکا می باشد.

منبع: کتاب به من بگو چرا – جلد 7