تاریخچه زبان انگلیسی

چگونه زبان انگلیسی پیدا شد؟ زبانهایی که اکنون در دنیا رایج است، از نظر دانشمندان، بازگشت به منبع مشترکی دارند.

این منبع همان زبان ریشه ای است که اکنون این همه شاخه پیدا کرده است.

زبان ریشه ای را با همه ی زبانهایی که از آن منشعب شده به عنوان یک خانواده ی زبان می شناسیم.

زبان انگلیسی به خانواده ی زبانهای هند و اروپایی بستگی دارد.

زبان های دیگری که به همین خانواده تعلق دارند عبارتند از: زبان فرانسه، ایتالیایی، آلمانی، نروژی و یونانی.

خانواده ی هند و اروپایی دارای شاخه های گوناگونی است.یکی از این شاخه ها شاخه ی توتنی یا ژرمنی است و زبان انگلیسی نیز عضوی از این شاخه به شمار می رود.

تاریخ زبان انگلیسی تقریبا به اواسط قرن پنجم برمی گردد.

در آن هنگام، مهاجمینی که از دریای شمال آمده بودند بر سلت های بومی پیروز شدند. سپس در جزیره ای اقامت گزیدند که امروز نام انگلستان دارد.

برای آنکه مطلب آسانتر درک شود، دانشمندان برای ما تاریخ زبان انگلیسی را به سه دوره ی مهم تقسیم کرده اند:

• دوره ی «انگلیسی کهن» یا آنگلوساکسون که از حدود سال 400 تا 1100 میلادی رایج بود.
• دوره ی «انگلیسی میانه» که از سال 1100 تا 1500 بود.
• دوره ی «انگلیسی جدید» که از سال 1500 تا به امروز است.

بنابراین، زبان اصلی ایکه قبلا در انگلستان رایج بود زبان سلتی بود. آنگاه چون آنگلوساکسون ها این جزیره را تصرف کردند، زبان جدیدی بر سراسر آنجا چیرگی یافت؛ بطوری که دیگر از زبان سلتی چند کلمه ی معدودی بیش، باقی نمانده بود.

آنگلوساکسون ها عبارتند از: آنگلها، جوتها و ساکسونها. اینان به لهجه های گوناگونی صحبت می کردند.

سپس چون نروژیها بر این سرزمین تاختند، عنصر اسکاندیناوی نیز در زبان مردم آن پدیدار گردید.

به سال 1066 ، ویلیام فاتح کاری کرد که زبان مردم انگلستان دستخوش دگرگونی دیگری شد.

وی فرانسه ای را که آمیخته به زبان نورمن ها بود، در دربار خود متداول ساخت.

از این رو، در مرحله ی نخست تنها افراد وابسته به طبقات بالا به این زبان صحبت می کردند.

ولی بعد چنان زبان آنگلوساکسون را تحت تأثیر قرار داد که کاملا به شکلی دیگر درآمد و تکامل یافت.

همین زبان بود که منبع اصلی برای پیدایش انگلیسی جدید گردید.

منبع: کتاب به من بگو چرا – جلد 2