نقد فیلم حیوانات شبزی Nocturnal Animals
فیلم حیوانات شبزی اثر تام فورد و با بازی درخشان جیک جیلنهال برای کسانی که به موضوعات روانشناسی علاقمند هستند گزینه مناسبی است.
فیلم در دو داستان موازی روایت میشود و موضوع آن انتقام است.
در نقدی از گاردین تأکید شده که فیلم از نظر نمادین نگاهی به مردانگی سمی دارد: شکل خشونت، برتریجویی مردانه و رفتار ابَرمایهدارانه از طبقات پایین که در قالب یک بچهگروه خشن تگزاسی ظاهر میشود.
یکی از شخصیت های فیلم زنی ثروتمند از طبقه مرفه است که از درون پوچ و بی روح است.
دیگری مرد لاابالی از حاشیه شهر که او هم خودش را بالاتر از بقیه میبیند نه به خاطر ثروت بلکه به خاطر زورگویی و قدرت جسمانی.
شخصیت اصلی فیلم در یک داستان تونی و در داستان دیگر ادوارد نام دارد و نقش او را جیک جیلنهال بازی میکند.
در هر دو داستان او باید انتقامش را از این دو بگیرد.
در این فیلم شاهد شخصیت متفاوتی از جیک هستیم. او برخلاف اکثر فیلم هایش جسور و قدرتمند نیست. مردی آرام و صبور که در دنیای بی رحم کنونی، کاملا ضعیف به نظر میرسد.
بعضی منتقدان معتقدند که پیام فیلم چندان شفاف نیست. مثلاً در نقد Time گفته شده که فورد خیلی تلاش کرده حرفی بزند، ولی معلوم نیست واقعاً چه حرفی دارد.
پیام اصلی فیلم خشم سرکوب شده، پشیمانی، و پیامدهای روانی تصمیمهای گذشته است.
پایان فیلم نه چندان تلخ است نه شیرین. پایانی قابل قبول و منطقی.
امتیاز فیلم در