چرا هنگام عطسه کردن می گوییم عافیت باشه؟

عادت داریم به کسی که عطسه می کند، بگوییم: عافیت باشه

در زبان انگلیسی نیز این جمله متداول است: «god bless you» یعنی «برکت خدا بر شما باد!».

در زبان آلمانی می گویند: «gesundheit» یعنی «عافیت باشد!».

ایتالیایی ها می گویند: «felicita» یعنی «خوشبخت باشی!»

در خاور دور دو دست خود را جفت می کنند و سر را در برابر شخصی که عطسه می کند، فرود می آورند.

علت اینکه چرا مردم هنگام عطسه کردن کسی چنین جملاتی را بر زبان می رانند، شاید یک ریشه ی خرافی داشته باشد، زیرا در روزگار بسیار دور چنین می پنداشتند که روح آدمی همچون هوا یا نفس است و در سر انسان جای دارد.

بنابراین، هنگام عطسه کردن، این نگرانی پدید می آمد که نکند روح آدمی نیز با آن از بدنش بیرون آید.

این بود که دعا می کردند خدا مانع چنین رویداد خطرناکی شود.

پس «عافیت باشد!» یا «برکت خدا برشما باد!» در واقع نیایشی بود برای سلامتی عطسه کننده تا خدا نگذارد که روح از کالبدش بیرون بجهد.

در برابر این نگرش خرافی درباره ی گفتن «عافیت باشد!» برخی از کارشناسان معتقدند که این عادت هرگز مبتنی بر خرافات نیست.

آنها می گویند از زمان بروز طاعون در آتن باستان، که عطسه کردن نخستین علامت ابتلا به بیماری بود، گفتن این جمله رسم شد.

آنگاه رومیان نیز از رسم «عافیت باشد» گفتن، پیروی کردند و آن را با خود به بریتانیا بردند.

در آنجا هم طاعون آمد و مردم نیز مانند آتنی ها، هنگام عطسه کردن کسی، این جمله را تکرار می کردند و برای کسی که شاید طعمه ی مرگ می شد، از خدا مهر و برکت می طلبیدند.

پیرامون عطسه کردن، خرافات گوناگونی میان مردم پدید آمده است، از جمله اینکه گفته اند نشانه ی بروز پیشامدی است که بستگی به روز مشخصی دارد که در آن روز انسان عطسه می کند.

منبع: کتاب به من بگو چرا – جلد 10