ستاره ها چطور به وجود آمدن؟

از کجا ستارگان پدید آمده اند؟

در باره ی اینکه اساسا خود جهان چگونه به وجود آمده، دانشمندان نظریه های گوناگونی ابراز داشته اند. ولی باز حقیقت بر ما آشکار نیست.

با این همه، می توانیم براساس یکی از این نظریه ها، تاریخ زندگی یک ستاره را به شرح زیر بازگو کنیم:

ستاره یک جرم آسمانی است که از خود نور برمی افشاند. لابد شما می دانید که سیارات ستارگانی هستند که از خورشید نور می گیرند و آنگاه همان نور را به سوی ما بازتاب می کنند.

اگر خوب به آسمان نگاه کنید، می بینید برخی از ستارگان که همان سیاراتند نورشان ثابت است. ولی ستارگان دیگر پیوسته چشمک می زنند.

چشمک ستارگان بخاطر عواملی است که در فضای موجود میان آن ستاره و زمین اثر می گذارند. هوای غیر ثابت و ناآرام نور را می شکند و ستاره را به نظر ما در حال ارتعاش و چشمک زدن، جلوه می دهد.

ستارگان بسیار با هم متفاوتند. در اندازه، وزن و حرارت بسیار با همدیگر فرق دارند.

از سویی دیگر، ستارگانی هم یافت می شوند به نام کوتوله های سفید که برخی شان فقط به کوچکی زمین ما می باشند.

مهغولان حجم بسیار رقیقی دارند. چگالی آنها یک هزارم هوایی است که ما تنفس می کنیم. در حالیکه چگالی «کوتوله های سفید» صدها هزار بار بیشتر از آنها می باشد.

نظریه ی دیگر، آغاز پیدایش ستاره را بدین گونه شرح می دهد:

هر ستاره ای باید از دو مرحله بگذرد. در مرحله ی اول یک ستاره، در آغاز پیدایش، به صورت ابری از غبارهای کیهانی بوده است. آنگاه در مرحله ی دوم، ذرات این ستاره همدیگر را جذب می کنند و به صورت گاز همراه با پرتو خفیفی درمی آیند.

این همان ستاره ایست که ما نامش را مهغولان سرخ نهاده ایم. البته در مراحل بعدی، اجزای این ستاره بیشتر درهم فشرده می شوند.

آنگاه حجم و حرارتی چون خورشید ما پیدا می کند. میلیاردها سال به همین حال باقی می ماند و پیوسته از درون خود انرژی پخش می کند. این انرژی بر اثر تغییر ئیدروژن به عناصر سنگین تر حاصل می شود.

اما روزی که ذخیره ی هیدروژن به پایان برسد، ستاره درهم پاشیده می شود.بر اثر انفجار، دوران شکوه این ستاره درهم ریخته شده و سرانجام به صورت یک کوتوله ی سفید، سنگین و درهم فشرده، می گردد.

باز هم زمان می گذرد و با سرآمدن تمام ذخیره ی انرژی، ستاره ی بیچاره این بار روشنایی خود را نیز از دست می دهد.

منبع: کتاب به من بگو چرا – جلد 2