درباره قدرت تمرکز

معطوف گشتن تمام حواس آدمی به یک موضوع و واحد شدن همه آنها در یک کانال و مسیر برای نیل به هدف تمرکز نامیده میشود.

بزرگان و استادان خودسازی همیشه به انسان ها توصیه کرده اند که بدون داشتن تمرکز دست به انجام کاری نزنند.

آنها میگویند موقع خوردن غذا نباید به موضوع دیگری غیر از غذا خوردن فکر کرد و فرد باید متمرکز بر تناولش باشد.

بدیهی است بدون تمرکز بر کار به ندرت نتیجه مطلوب بدست می آید و اغلب نتیجه غیر قابل قبول از کار در می آید.

می توانیم نتایج شگفت انگیزی در زندگی روزمره خویش شاهد باشیم که محصول تمرکز هستند.

نتایج و صحنه های شگفت انگیزتر را میتوان در برخی حوادث و رویدادها دید.

افزایش قدرت تمرکز در مواقع ضروری و خطر

بی گمان در موقعیت های بسیار اضطراری قرار گرفته و شاهد عملکرد و نبوغ غیرمنتظره خود یا دیگران بوده اید.

در یک موقعیت اضطراری شما اگر دست و پای خود را در مواجه آن گم نکرده باشید به قدرت و راه حل های شگفت انگیز و اغلب کارسازی می رسید که در مواقع عادی فکر آن نوع عملکرد و قدرت را هم نمی توانید در خود بیایید.

فردی که تبحری در شنا ندارد غریقی را در مقابل حیرت همگان نجات میدهد.

علت افزایش نیروی آدمی در شرایط اضطراری چیست؟

ضرورت شدید انجام کاری به طور غیر ارادی سایر افکار و موضوعات را از ذهن و اندیشه حذف می نماید.

در نتیجه تمام قوای روانی و جسمی فرد بر روی کاری که به طور اضطراری باید انجام گیرد متمرکز میگردد.

این تمرکز حتی حافظه را تا حدی مختل می سازد.

منظور آن قسمت از حافظه است که با توانایی های جسمی فرد ارتباط پیدا میکند.

زیرا در اثر حذف این یادآوری است که فرد در شرایط اضطراری فرصت نمیکند تا به محدوده توانایی هایش بیاندیشد.

ذهن او تحت تاثیر این محدودیت ها قرار نمیگیرد و حداکثر توانایی اش به کار گرفته میشود.

این نوع تمرکز عموما غیر ارادی و معلول شدت اثر حادثه ای است.

وقتی ما به داشتن تمرکز در انجام کارهای روزمره توصیه می شویم؛

این تمرکز اختیاری و ارادی است.

فرد باید در شرایط معمولی برای دستیابی به تمرکز برکاری که مشغول انجام آن است افکار و مسایل را به کناری نهد.

این کار در ابتدا مشکل بوده و مستلزم تمرین می باشد.

بنابراین آنچه که درمورد موقعیت های استثنایی و اضطراری گفته شد هرقدر تمرکز افزایش یابد توانایی در انجام آن کار نیز افزوده میگردد.

بخشی از کتاب هیپنوتیزم و سیری در هیپنوتیزم ایران، نوشته علی اکبر محمد زاده