بعضی از ورزش ها خودبخود اختراع شده اند و بعضی هم در دوره های طولانی بوجود آمده اند. تنیس یک تاریخچه باستانی دارد. یونانی ها و رومی ها ورزش هایی با توپ داشته اند که بعدها بازی فرانسوی به نام ژودوپم گردید، احتمالا” این بازی پدر تنیس امروزی بوده است.
کلمه تنیس، احتمالا” از کلمه فرانسوی تنیز می آید که معنی آن، بگیرو و بازی کن است! بعضی از کارشناسان معتقدند که بازی تنیس در مصر و ایران و در بین عبری ها قبل از زمان شارلمانی معمول بوده است.
در سال 1300 ، این بازی به نام لابود می خواندند که در خلال قرن چهارم در سراسر فرانسه بازی می شد. در حقیقت، نجبای فرانسوی به این بازی علاقمند بودند، و لوئی دهم در حین همین بازی سرما خورد و بر اثر آن بدرود حیات گفت.
تنیس را بازی شاهانه خوانده اند چون پادشاهان فرانسه و انگلستان علاقه زیادی به آن نشان می دادند. هنری دوم را در فرانسه بهترین بازیکن تنیس می دانستند و بعدها لوئی چهاردهم یک دستگاه منظم برای مراقبت و توجه به میدانها و لوازم تنیس خود بوجود آورد. کلمه تنیس که اسم این بازی است اولین دفعه در کتابی که در سال 1400 منتشر گشت دیده شد. هنری هشتم پادشاه انگلیس در هامپتون در سال 1529 یک میدان تنیس ساخت که هنوز هم به کار می رود.
تنیس در سال 1870 از راه برمودا به آمریکا راه یافت. از آن وقت تاکنون بطور منظم کلوب های متعدد در شهرهای مختلف اتازونی برای این بازی دایر گردیده است.
تنیس در روی جمن، بوسیله ی یک مرد انگلیسی به نام میچروینگ فیلد در سال 1874 بر مبنای اصول تنیس معمولی اختراع شد. ولی امروزه، بخصوص در آمریکا نام تنیس در چمن خلاصه شده و به همان نام تنیس نامیده می شود.
منبع: کتاب به من بگو چرا – جلد 6
