همه کس خواهان گوش دادن به نغمات موسیقی یک دسته نوازنده است. رژه بدون دسته موزیک رژه نخواهد بود، و نمایش سیرک بدون نواختن موسیقی بی مزه خواهد بود. امروزه دسته موسیقی حتی قسمتی از فعالیت های ورزشی ما را تشکیل می دهند، و ارکسترهای مدارس در تمام ورزش های بزرگ شرکت دارند.
اولین دسته های موزیک با آلات برنجی می نواختند و هیچ شباهتی به دسته های امروزی نداشت. چند نفر موسیقیدان رهگذر در گوشه و کنار پیدا می شدند، و مدت کوتاهی در برابر مردم نوازندگی می کردند و سپس به راه خود ادامه می دادند و می رفتند. در پایان قرن سیزدهم، دسته های مذکور توسعه یافتند و بقدری مشهور شدند که شروع به تشکیل سازمان هایی متشکل برای خود کردند.
آنان مانند متخصصین کارهای دیگر، تشکیل صنف دادند، و این صنوف دارای قوانین و مقرراتی شدند و از حقوق موسیقیدانان که در دسته های ارکستر می نواختند حمایت می نمودند. در آن ایام، هر کلیسایی دارای دسته موزیک «برنجی» مخصوص بخود بود و هیچ عروسی و جشنی بدون حضور این دستجات موسیقی کامل نبود، در این هنگام، عملا” هر شهری در اروپا دارای دسته نوازندگان ساز برنجی مخصوص خودش بود!
پس از آنکه این دسته های ارکستر توسعه یافتند و مشهور شدند، آنوقت شروع به مشارکت در مشق دستجات قشونی کردند. این موضوع مربوط به قرن شانزدهم می باشد و اولین دسته نوازندگان که برای همراهی در حرکت سربازان استخدام شد، غیر نظامی بودند. سپس هنگها شروع به استخدام و آموزش دسته های مخصوص کردند.
امروزه، دسته های موزیک مربوط به صنوف مختلف ارتش در تمام دنیا دیده می شود که بعضی از آنها مشهور بوده و سازمانهای موسیقی برجسته ای را تشکیل می دهند. اما سازمان های ارتشی تنها تشکیلاتی نبودند که علاقه زیادی به ارکستر داشتند. دبستانها و دبیرستان ها هم در توسعه ی آنها کوشیده اند. دیری نگذشت که بسیاری از دسته های موزیک مربوط به مدارس، به اندازه ی موسیقی دانان حرفه ای جلب توجه کرده و مشهور شدند.
نوع دیگر ارکستر که مشهور شده است دسته کنسرت است. دسته نوازندگان کنسرت براساس همان طرح ارکستر سمفونی قرار دارد. معمولا”، در دسته نوازندگان هیچ آلت سیمی وجود ندارد، و در آنها آلات بادی عمل سیم را انجام می دهد. هر گروهی از آلات موسیقی یک دسته شامل یک کر کامل است.
امروزه، مرتب دفتر موزیک برای دسته های ارکستر نوشته می شود، و میلیون ها مردم جهان ما از شنیدن آنها در پارکها، در سالن های کنسرت و در رژه ها لذت می برند.
منبع: کتاب به من بگو چرا – جلد 6
