تاریخچه پیدایش آینه

چگونه نخستین بار آینه به کار رفت؟ آیا تاکنون به استخری پر از آب نگاه کرده اید؟

آیا دیده اید که چگونه عکس آسمان و درختان بر سطح آرام آن نمایان می گردد؟

چنین استخری در واقع یک آینه است، زیرا آینه چیزی جز یک سطح صاف نیست که نور را  منعکس می کند و تصویری را پدید می آورد.

البته صاف بودن سطح بسیار مهم است.

زیرا که هرچه سطح صافتر باشد، بهتر این انعکاس را پدید می آورد.

برای مثال، هرگاه نسیمی برخیزد و موجی بر سطح استخر بیندازد، دیگر عکسی در آن دیده نمی شود.

در روزگار قدیم، آینه را از صفحه فلزی جلا داده، می ساختند.

ولی سپس آینه را از صفحه ای شیشه که پرداخت شده بود، می ساختند که البته پشت آن را نقره اندود هم می کردند.

پس آینه واقعی آن صفحه شیشه ای نیست، بلکه این نقره است که نور و تصویر را منعکس می سازد.

شیشه را برای این قرار می دادند که نگذارد نقره تار شود یا خراش بردارد.

ما نمی دانیم در روزگار قدیم چه موقع بشر به فکر آینه افتاد.

ولی شاید این فکر از زمانی پیدا شده باشد که او عکس خود را در سطح آینه پیدا کرد، و شاید هم بر سبیل اتفاق روزی برخی تکه های صاف فلزی را به دست آورد و دید که عکسش در آنها نیز می افتد.

بهرحال، روزی بشر تکه هایی از فلزات را برداشت، آنها را به اشکالی در آورد و صیقل داد و چون آینه از آنها استفاده کرد.

هنگامیکه که به دوره تمدن یونان، مصر و روم می رسیم می بینیم که آینه، به صورت یک چیز معمولی، به وسیله مردم استفاده می شد.

یعنی در آن زمان آینه‌های کوچکی در همه جا متداول بود و مردم آنها را همراه خود می داشتند.

این آینه‌ها از قطعه های گرد و کوچکی از برنج، برنز، نقره و طلا ساخته شده بود.

همانگونه که امروزه کودک از تماشای آینه دچار حیرت می شود، در آن روز ها نیز بشر درباره آینه با معمایی روبرو بود.

چه این راز را نمی دانست که چگونه آینه عکس او را نشان می دهد.

از اینرو تصور می کرد که باید یک نیرو صحرآمیزی در آن نهفته باشد.

به همین علت بود که یک عقیده خرافی درباره شکستن آینه پیدا شد.

یعنی آنکه مردم شکستن آینه را شوم می پنداشتند و می گفتند هرکه آن را بشکند باید در انتظار آسیبی بنشیند.

نخستین مردمی که توانستند با شیشه و جیوه و قلع، آینه بسازند، مردم ونیز بودند.

حدود سال 1300 بود که آنان شروع به ساختن چنین آینه‌هایی کردند.

آنگاه طولی نکشید که این آینه‌ها جایگزین آینه‌های فلزی گردید. یعنی همان آینه‌هایی که هزاران سال مورد استفاده بشر قرار گرفته بود.

منبع: کتاب به من بگو چرا – جلد 2