پرونده انفیلد ، تسخیر شدگان

ماجرا مربوط به یکی از روزهای اواخر ماه آگوست سال 1977، است و خانم پگی هارپر که حدودا 40 ساله بود و به تنهایی با دو فرزند خود در خانه ای در شمال لندن در منطقه انفیلد زندگی میکرد.

در اواخر شب، کودکان 10 و یازده ساله خانم هارپر از اینکه تخت خواب هایشان بالا و پایین میپرد و حرکات غیر عادی انجام میدهد به مادرشان شکایت کردند.

به محض اینکه خانم هارپر به اتاق بچه ها آمد حرکات متوقف شدند.

شبِ بعد، بچه ها صدای کشیده شدن صندلی روی زمین را شنیدند و دیدند که صندلی به آن سوی اتاق حرکت کرده است.

خانم هارپر صندلی را سر جای خود گذاشت و این بار او هم صدایی را شنید.

سپس یک قفسه سنگین از روی کف خانه به حرکت درآمد.

خانم هارپر آن را هل داد و به جای اولش بازگرداند اما قفسه بار دیگر به حرکت درآمد.

او فرزندانش را برداشت و به خانه همسایه پناه برد.

همسایگان خانه را گشتند ولی هیچ چیز غیرعادی پیدا نکردند.

چند روز بعد وقتی دوباره سر و صداهای تق تق از دیوارها شنیده شد آنها پلیس را خبر کردند و پلیس هم این صداها را شنید.

این حوادث تا 3 روز ادامه یافت ولی پلیس، کشیش محل، و یک واسطه روحی که در جریان این امر قرار گرفته بودند نتوانستند هیچ کمکی کنند.

خبرنگاران روزنامه دیلی میرر شاهد برخی از این فعالیت ها بودند و از آنها عکس گرفتند.

خانواده هارپر به سوژه روز رسانه ها تبدیل شدند.

حوادث ناخوشایند ادامه یافت و حتی خبرنگاران و رسانه ها هم درگیر آن شدند.

در سیستم برقی خانه، عملکرد وسایل برقی و تجهیزات اختلال پیش می آمد. موقعی که میخواستند با دوربین از خانه فیلم بگیرند، نوار به هم میریخت. فلاش دوربین ها را هر بار که شارژ میکردند فورا تخلیه میشدند.

صدای تق تق از دیوارها هرشب به گوش میرسید. وسایل خانه روی کف اتاق حرکت میکردند و کشوی میزها از جای خود بیرون می آمدند.

آتش های کوچکی خود به خود به وقوع می پیوست و به گونه ای ناشناخته خاموش میشدند.

 پرده های اتاق در حالی که درها و پنجره ها بسته بودند حرکت میکردند.

یک بار یکی از بچه ها از تخت خود بلند شده و در هوا شناور شده بود و صدای مردانه ای از حنجره او خارج شد که با الفاظ بدی سخن میگفت.

او را به بیمارستان بردند و زمانی که در بیمارستان بود هیچ مشکلی برایش پیش نیامد.

پس از دو سال ، حوادث انفیلد فروکش کرد و خانواده هارپر زندگی عادی را از سر گرفتند.

یک واسطه روحی آلمانی به نام میلینگ ادعا کرد که ظاهرا خانه آنها پر از ارواحی بوده است که از گورستان به آن منطقه آمده بودند. اما به طور کلی هیچ توضیح قانع کننده ای برای این وقایع ماورایی پیدا نشد و جزو پرونده های حل نشده باقی ماند.