چگونه الماس را از معدن بیرون می‌آورند؟
از کتاب به من بگو چرا – جلد چهارم، مطلبی درمورد چگونگی کشف و استخراج الماس تهیه کرده‌ایم:
حدود صد میلیون سال پیش یعنی هنگامی که زمین کم کم داشت حرارت خود را از دست می داد، در اندرون آن توده‌ای از سنگ گداخته و داغ، نهفته بود.
در آنجا براثر حرارت فوق العاده و فشار، مولکول‌ها به صورت بلورهایی روشن و درهم فشرده کنار هم قرار گرفتند.
آنها همان مولکول‌های زغال، یعنی در واقع کربن بودند که بر اثر فشار بینهایت زیاد، به جسمی سخت تبدیل شدند و الماس نام گرفتند.
نخستین بار الماس از بستر رودخانه‌ها در هندوستان بدست آمد.
سپس برای مدتی طولانی، تحقیقات دامنه داری در اطراف برخی از رودخانه‌های دیگر، در نقاط پراکنده‌ی جهان، صورت گرفت.
در نیمه‌ی قرن 19 الماس در افریقا هم کشف شد. ولی نه تنها در کنار بستر رودها، بلکه حتی فرسنگها دورتر از رودخانه و در اعماق نوعی رس که رنگی زرد مایل به سبز می‌داشت.
این کشف، راه جدیدی برای جستجوی الماس گشود. یعنی راه حفاری و یافتن الماس در اعماق معدن‌ها از آنجا شروع شد.
وقتی که لایه‌های فوقانی رس را به صورت حفره‌های دایره واری برداشتند به خاک زرد رنگی رسیدند که در آن هر چه بیشتر می‌رفتند تخته سنگهای آبی مایل به سبزی پدیدار می شدند. در همینجا بود که الماس‌ها نهفته بودند.
آنگاه در این قسمت حفاری همچنان ادامه یافت و بیش از هزار متر به اعماق زمین فرو رفتند و الماس‌ها را سرانجام بیرون کشیدند.
این بود سرآغاز شیوه‌های جدید برای استخراج معدن‌های الماس.
امروزه عقیده برآن است که منبع واقعی الماس در زیر کوه‌های قدیمی آتشفتشان نهفته است. نام چنین کوه‌هایی را تنوره‌های الماس نهاده‌اند. زیرا به صورت تنوره تا به اعماق زمین راه می‌یابند و چه بسا که روزی گریزگاه مواد آتشفشانی بوده باشند.
سنگهایی که در این تنوره‌ها یافت می‌شوند آبی رنگ بوده و به همین دلیل آنها را زمین آبی نام نهاده‌اند.
نخست، چاهی حفر می‌کنند و سپس از دیواره‌هایش تونلهایی انشعاب می‌دهند.
این تونل‌ها ما را در بیرون آوردن الماس از هر سو به زمین آبی رهنمون می‌شوند. آنگاه به کمک مته‌های برقی، سنگهای آبی را از جا کنده با جرثقیل به سطح زمین بالا می‌آورند. سپس آنها را خرد کرده فقط اجزای بسیار سختشان را در اختیار می‌گیرند.
در پایان، این اجزای سخت را به یک جریان آب می‌سپارند تا از روی یک میز آهنی که قشری از چربی آن را پوشانده، بگذرند.
الماس‌ها به لایه‌ی چربی می‌چسبند، ولی مواد دیگر با جریان آب به دور ریخته می‌شوند.