چگونه خود را خودکاوی کنیم؟

روش مختصر خودکاوی را در اینجا برایتان ارائه کرده ایم:

یک مداد یا خودکار روان و مقداری کاغذ تهیه کنید و روی میز بگذارید.

روی صندلی به حالت راحت بشینید و مداد را به دست بگیرید.

عضلات باید شل و وانهاده باشند.

به مدت 2 الی 5 دقیقه چشم های خود را ببندید و ابتدا فکر خود را متوجه پای راست کنید و به خود تلقین نمایید که پای راستتان به حالت استراحت درآمده است و کاملا شل و سست است.

همین عمل را با پای چپ، دست راست و دست چپ، بدن و صورت نیز انجام دهید.

تصور کنید که پوست صورت شل شده و به حالت استراحت درمی‌آید.

در رأس ساعت معین در اتاقی تنها و دور از سر و صدا به مدت نیم ساعت الی یک ساعت شروع به نوشتن کنید.

حالا چه بنویسید؟ | شروع خودکاوی

بالای کاغذ بنویسید: امروز یا دیروز چرا عصبانی شدم یا چرا غمگین و افسرده هستم؟ چرا تشویش و نگرانی دارم؟ یا چرا در انجام برخی امور سست و تنبل هستم؟

وقتی این عبارات را نوشتید خود به خود مغز شما جرقه میزند و خاطراتی را به یاد می آورید. گاهی ممکن است این خاطرات اصلا ربطی به موضوع پرسش شما نداشته باشد معذالک بایستی فورا روی کاغذ آمده و نوشته شوند. زیرا همان خاطره گوشه ای از ناراحتی هایی است که شاید با تغییر شکل ظاهر شده باشند.

بیاد داشته باشید که شما دفتر خاطرات نمی نویسید، استدلال ، منطق و جمله بندی صحیح را کنار بگذارید. بایستی سعی کنید بی اراده و بی اختیار هرچه در ذهنتان می گذرد برروی صفحه کاغذ بیاورید.

هر روز یا حداقل یک روز در میان این کار را انجام بدهید، با خودتان درددل کنید علل ناراحتی ها و شکست ها و عدم موفقیت های خود را پیدا کنید و درباره بهبود وضعیت روحی، فکری، اجتماعی و مادی خود بیاندیشید.

منبع: کتاب معالجه لکنت زبان با هیپنوتیزم، تالیف: شعبان طاووسی (کابوک)