تاریخچه ساخت مداد – تحقیق در مورد مداد

پنی سیلوس یک واژه ی لاتینی است. این واژه به معنای دم کوچک است و آن روزها بر نوعی قلم موی بسیار باریک، اطلاق می کردند. سپس در انگلیسی واژه ی پنسل که از همان واژه ی لاتینی گرفته شده، پدید آمد و باز به همان قلم موی بسیار ظریف، گفته می شد.

پس از مدتی، این واژه در معنایی دیگر بکار رفت؛ یعنی معنای مداد آنهم مدادی که ما امروز می شناسیم.

چنانکه می دانیم مداد عمری کمتر از دویست سال دارد.

حدود 500 سال پیش در یکی از معدنهای کمبرلند انگلستان، گرافیت پیدا شد. گویا در همان موقع نوعی مداد خام از گرافیت ساخته شده باشد.

به هر حال، در سال 1760 بود که خانواده ی فابر در «نورنبرگ» آلمان سرمایه گذاری کردند و از گرافیت ساییده، نوعی مداد ساختند. ولی کار آنان زیاد موفقیت آمیز نبود.

تا آنکه در سال 1795 مردی به نام کنته مدادهایی ساخت، بدین طریق که گرافیت را در نوعی گل رس می نشاند و پس از درهم فشردن آن، مدادهای خامی را به دست می آورد. سپس این مدادها را در کوره ای گذاشته، می پخت.

شیوه ی کنته پایه و اساس مدادسازی گردید؛ آنهم درست همین مدادهایی که ما امروز می شناسیم و بکار می بریم.

طرز ساختن مداد:

مداد سیاه از ماده ای به نام گرافیت ساخته می شود. گرافیت چون بر روی کاغذ کشیده شود، اثری از خود برجای می گذارد.

اکنون برای ساختن مداد، گرافیت خشک طبیعی را با آب و گل رس مخلوط می کنند. هرچه مقدار گل رس بیشتر باشد مداد سختر می گردد. برعکس هرچه مقدار گرافیت بیشتر باشد، مداد نرمتر از ساخت درمی آید.

پس از آنکه مخلوط گرافیت، آب و خاک رس به شکل خمیر درآمد، آنرا از میان دستگاه پرس عبور داده، به صورت رشته های باریک و صافی در می آورند.

سپس این رشته ها را راست می کنند و به اندازه های دلخواه نیز قطعه قطعه می کنند.

آنگاه پس از خشک شدن، در کوره های بزرگی می پزند تا بدین گونه مغز مداد فراهم شود.

ازسوی دیگر، برای مغز مدادها چوب هم لازم است که باید در میان آن قرار گیرد.

برای این منظور، دو تکه از چوب کاج یا سرو خمره ای را به صورت لوحی نازک می برند و میان آنها را برای جاگرفتن مغز مداد، شیار می دهند.

پس از داخل کردن مغز مداد، هر دو لوح را بر روی هم می چسبانند.

در نتیجه، چند مداد بهم چسبیده، به دست می آید. آنگاه برای جدا کردن آنها با اره ی مخصوصی این مدادها را از هم جدا ساخته و با ماشین های پرداخت نیز به آنها شکل می دهند.

بدین گونه مدادها را با بدنه ای صاف و پرداخت شده، به بازار عرضه می کنند.

امروزه بیش از 350 نوع مداد گوناگون ساخته می شود که هریک مصرف مخصوصی دارد.

شما می توانید تنها مداد سیاه را در 19 درجه ی مختلف از لحاظ نرمی و سختی بیابید و تازه همین ها خود حدود 72 رنگ و شکل گوناگون دارند.

برخی مدادها روی شیشه، پارچه، سلفون، پلاستیک و حتی بر روی فیلم سینمایی نیز می نویسند.

مدادهایی نیز یافت می شود که در مهندسی و کارهای ساختمانی بکار می رود.

خطی که اینگونه مدادها بر جای می نهند پس از سالها محو نمی شود؛ اگر چه در معرض هرگونه هوایی که بخواهید آنها را قرار دهید.

منبع: کتاب به من بگو چرا – جلد 2