پلاستیک چیست؟

پلاستیک واژه‌ای به معنای شکل پذیر، یا چیزی مناسب برای قالب گیری است.

پلاستیک‌ها براثر حرارت نرم می‌شوند و مانند خمیر بازی کودکان، به هر شکلی در می‌آیند. پس آنها را می‌توان حرارت داده به اشکال گوناگونی درآورد البته پس از سرد شدن سخت می‌شوند و به شکلی که یافته‌اند، باقی می‌مانند.

اکنون نیازی به آن نیست که همه‌ی موارد استعمال پلاستیک را شماره کنیم، زیرا که هیچ روزی بر ما نمی‌گذرد مگر آنکه ما با چندین فرآورده‌ی پلاستیکی سروکار پیدا کنیم.

اکنون ببینیم جنس پلاستیک چیست؟

نخستین گام برای تهیه‌ی پلاستیک مطالعه در چگونگی مولکول بود. مولکول کوچکترین جزء هر ماده‌ای است که عینا تمام خواص همان ماده را دارا می باشد.

امروزه شیمیدانان توانسته‌اند مولکول‌های برخی از مواد را زنجیره وار به هم پیوند دهند، به گونه‌ای که زنجیره‌ی مولکول‌ها، خواصی غیر از خواص تک تک مولکولها را پیدا می‌کند.

این عمل را بسپاری می‌نامند.

گاهی هم می‌آیند و مولکول‌های چند جسم مختلف را زنجیره وار به هم پیوند می‌دهند.

این عمل را همبسپاری می‌خوانند.

براثر همبسپاری جسم جدیدی پیدا می‌شود که خواصش با اجسام نخستین فرق می‌کند.

ضمنا مولکول‌های زنجیره‌ای که نتیجه‌ی عمل بسپاری یا همبسپاری هستند، بسپار نام دارند.

پس حالا متوجه شدید که دانشمندان قادرند که با این شیوه‌ها پیوسته اجسام تازه و نوظهوری پدید بیاورند.

بسپار یا جسم پدید آمده از بسپاری، سرآغاز ساختن پلاستیک نیز بوده است. ضمنا برای آنکه بتوان آن را نرم و شکل پذیر هم نمود، باید آن را ساییده به صورت گرد و یا حبه‌های ریزی درآورد.

آنگاه ماده‌ی مخصوصی نیز برآن می افزایند تا پلاستیکی کاملا نرم و انعطاف پذیر به عمل آید.

پلاستیک دارای خواص بسیاری است. از این رو در بسیاری از موارد به کار می آید.

این ماده، عایق حرارت و برق است، وزنی سبک دارد و می‌توان آن را به گونه ای ساخت که هرگز نشکند.

پلاستیک انواع گوناگونی دارد و هر نوعی از آن را از مواد مخصوصی به دست می آورند. برخی را از زغال سنگ، برخی دیگر را از نمک، یا از الیاف پنبه و یا چوب تهیه می‌کنند.

اما به هرحال، در تمام موارد، مهم آن است که مولکول‌ها به ترتیب صحیحی زنجیره وار پهلوی هم قرار گیرند، و بعد هم مواد شیمیایی لازم را برآنها بیفزایند.

منبع: کتاب به من بگو چرا – جلد 4