نمی دانم احساس خود را درباره ی آدم ربایی فضایی ها چگونه بیان کنم. باورم نمی شود کسانی که از سیاره های دیگر به زمین می آیند قصد داشته باشند به ما آسیب برسانند. اگر بتوانند اینجا بیایند به طور قطع می توانند صدمات زیادی نیز وارد کنند، ولیبا این وجود چنین کاری نمی کنند. اما از آن جایی که گزارش های بسیاری از آدم ربایی به دست ما رسیده است و من با تجربه ای که دارم، می دانم هرگز نباید چیزی را بی اهمیت بدانم، نمی توان انکار کرد که عده ای به راستی سفینه ی فضایی را رؤیت کرده اند.
چرا فقط عده ای از میان جمع انتخاب می شوند؟ فکر می کنم در مورد خودم نیز این موضوع مطرح است، چرا باید دختری از کنزاس مدیوم باشد، یا چرا، یک پاواروتی و یک پیکاسو وجود دارد؟ معتقدم بعضی ها، فقط گیرایی بیشتری نسبت به دیگران دارند.
به عنوان مثال، بتی و بارنی هیل جزء اولین نفراتی بودند که در مطبوعات به ربوده شدن دروغین شهرت یافتند و حتی فیلمی تلویزیونی درباره ی این واقعه ساخته شد. آنان چیزی به یاد نداشتند به جز این که زمان را از دست داده بودند تا این که هیپنوتیزم شدند و پس از آن واقعه ی دزدیده شدن خود توسط انسان های فضایی را با جزئیات بازگو کردند.
امروزه، درباره ی تلقیح فضایی ها، بچه ها و رفتارهای جنسی فضایی ها که از راسول تا آرکنزاس آنها را فضایی می نامید، زیاد بحث می شود. به نظر می رسد بیشتر این اعمال در روستاها رخ می دهد، همچنین بیشتر گزارشگرها مطلب مشترکی را عنوان می کنند: نوری درخشان بود و زمان گمشده بود، سپس علائمی مانند افسردگی، نگرانی، کابوس های وحشتناک، و فراموشی در فرد نمایان می شد. به نظر می آید استفاده از هیپنوتیزم، استرس و فشار روانی حاصل از این وقایع سخت را محو می کند.
با خلبانان زیادی صحبت کرده ام، بعضی از آنها بازنشسته شده بودند و اجازه ی صحبت کردن درباره ی چیزهایی را که دیده بودند، نداشتند زیرا گفته بودند حقوق بازنشستگی آنان قطع خواهد شد. فکر نمی کنم ضرورتا” همه این کارها توطئه دولت باشد (اگر چه آنان اطلاعاتی بسیار کمتر از آنچه می دانند در اختیار ما می گذارند) چه بسا وحشت آنان از گفتن اطلاعات به این دلیل است که کشور یا جهان را دچار هرج و مرج می کند.
شخصا”، فکر می کنم دولت ایالت متحده هوش ما را دست کم گرفته و من همیشه آرزو می کنم سفینه ی فضایی مقابل دیدگان هم در چمنزار کاخ سفید فرود آید، اما آیا می توان گفت که کسی از ترس و برای محافظت از جان خود به آنها شلیک نخواهد کرد؟ به این موضوع فکر کنید، حدس می زنم بیگانگان فضایی در این مورد درست فکر می کنند آنها به مردم دنیا اعتماد ندارند چون ممکن است نه تنها با آغوشی باز پذیرای آنها نباشند بلکه مخصوصا” در عصر حاضر ممکن است به سوی آنها شلیک کنند.
در سال 1938 وقتی اورسن ولز مشهورترین برنامه ی رادیویی اش به نام جنگ ستارگان را در مورد رفتن به مریخ پخش کرد باعث ایجاد رعب و وحشت در سراسر جهان شد، من واقعا” نمی توانم باور کنم که ما امروزه این قدر از تنش ها دور باشیم. انسان ها همیشه از ناشناخته ها وحشت دارند و دولت نمی خواهد نشان دهد چه اطلاعاتی در اختیار دارد زیرا آشفتگی عظیمی در پی خواهد داشت.
در هر صورت، چیزی که می توانید باور کنید این است که مکررا” در این کتاب گفته ام: ما در این جهان قطعا” تنها نیستیم، هرگز نبوده ایم و نخواهیم بود.
منبع: کتاب اسرار و عجایب جهان – تالیف: سیلویا براون
