یکی از تئوری های توطئه این است که شرکت ها و غول های نفتی جلوی خودروی برقی را گرفته اند و نگذاشته اند تا این خودروها همه گیر شوند.
این شایعه حقیقت ندارد. سرمایه داران بزرگ جهان، سرمایه گذاران بزرگی هستند. به این جمله خوب دقت کنید. آنها زمانی که نفت را کشف کردند فورا به سراغ آن و سرمایه گذاری روی آن رفتند، حالا هم روی انرژی های جدید سرمایه گذاری میکنند اما دلیل اینکه هنوز این انرژی ها رایج نشده اند، کیفیت پایین آنها است.
مثلا خودروی برقی فوق ، عکس یک خودرو برقی ایرانی است. بهترین آرزوها را برای سازندگانش دارم، کلی هم برایشان شادی میکنم ولی انصافا اکثر مردم حاضر هستند سوار این اسباب بازی بشوند؟! خخخ
ما باید واقع بین باشیم. خودروهای برقی در جهان، تا چند سال پیش که کمپانی های بزرگ مانند تسلا توانستند خودروهای خوبی بسازند، واقعا خوب نبودند. تولیدکننده باید خودش را جای مردم بگذارد. مردم که معشوقه هیتلر نیستند تا به خاطر او خودک*شی کنند، مردم منفعت خودشان را در نظر میگیرند. تازه کم کم کمپانی های بزرگ دارند به حد استاندارد خودرو نزدیک میشوند.
ایلان ماسک اعلام کرده است که کامیون برقی اش، از کامیون های دیگر قدرتمندتر است. خب این شد یک چیزی. طراحی خوبی هم دارد و البته در امریکا ایستگاه شارژ آن هم زیاد است. حالا کم کم مردم به این خودروهای برقی روی می آورند.
باز هم موارد زیادی مطرح است. مثلا چقدر طول میکشد که خراب بشوند و آیا تعمیرکار آن همه جا یافت میشود؟ اگر با خودروی برقی به مسافرت رفتید و در شهری خودروی شما خراب شد، تعمیرکار میتواند آن را درست کند؟
مصرف کننده همه اینها را در نظر میگیرد و بعد خرید میکند.
پس این تئوری که دولت ها و شرکت های نفتی میخواهند مردم وابسته به نفت بمانند دروغ است. اتفاقا بنز، بی ام و، تسلا و سایر کمپانی های بزرگ به سراغ خودروهای برقی رفته اند ولی تا زمانی که خروجی نتواند رضایت مردم را جلب کند، همه گیر نخواهند شد.
این روند علم و تکنولوژی هست. قبل از اینکه ادیسون دست به کار شود، لامپ الکتریکی وجود داشت اما به درد نمیخورد، خیلی زود میسوخت و گران بود. ادیسون سعی کرد این مشکلات را برطرف کند و یک لامپ مناسب را وارد بازار کند، برای همین موفق شد.
در ضمن خودروی الکتریکی هم برق خود را از عالم غیب نمی آورد! از نیروگاه های تولید برق که فعلا اکثرا گاز و نفت مصرف میکنند، برق مورد نیاز تولید میشود و تازه کم کم برخی کشورهای اروپایی و آسیایی از جمله ایران به سراغ نیروگاه های عظیم تولید برق رفته اند. و البته با آنها هم مخالفتی نشده است. سرمایه داران، همیشه روی فرصت های جدید سرمایه گذاری میکنند و اینطور نیست که برای حفظ سرمایه گذاری های قبلی بجنگند.
