معمولا” یک شمن، یک مرد باهوش سرخپوست آمریکایی است (اما به ندرت یک زن باهوش است). او بی شباهت به کشیش های امروزی نیست که به خطاهای قوم گوش می دهند و آنها را نصیحت می کنند. در گذشته، شمن ها را به عنوان افرادی می شناختند که بهبودی می بخشند و بیماران را از شر ارواح شیطانی ایجاد کننده بیماری با استفاده از جغجغه، دود، پر، تخمه ها، یا حتی پوست مار رهایی می بخشند. آنان همچنین قادر بودند آینده ی یک فرد یا یک گروه کثیر را پیشگویی کنند.
امروزه، این حقیقت وجود دارد که اگر فردی باور کند، نیمی از بهبودی را بدست آورده است. البته من چند مورد شفای عجیب را در آفریقا دیده ام که توسط دکترهای جادوگر انجام شده است (که با شمن های سرخپوست آمریکایی خویشاوندی دارند). در حقیقت، وقتی مهاجران در آفریقا بیمار می شوند اغلب ترجیح می دهند با یک دکتر جادوگر تماس بگیرند تا یک دکتر سنتی. متأسفانه به نظر می آید نسل این پیرهای فرزانه در حال انقراض است، اما در بعضی قبایل هنوز جایگاه خود را دارند و در بین جوامع خود نقش بسیار مهم و ارزنده ای دارند. آنها همچنین قادر هستند به خلسه بروند (یا به خودی خود یا به وسیله ی دارو) و به نظر می رسد می توانند به کمک اطلاعات علمی پیشرفته، به آینده بروند و باز گردند.
شخصا”، اعتقاد ندارم که باید از دارو استفاده کنیم تا قادر به دیدن آینده باشیم اما من کسی نیستم که بدانم یا بفهمم چه کاری برای شمن ها مناسب است. می دانم آنها هرگز از مواد مخدر برای تجدید حیات استفاده نمی کردند؛ بلکه در عوض، در مراسم قربانی به مقدار بسیار اندکی از آن را برای به دست آوردن اطلاعاتی بیشتر استفاده می کردند، داروی توهم زای ال اس دی ابتدا برای این مقصود تهیه شده بود… سپس مردم شروع به استفاده تفریحی از آن کردند و سبب شد مغزشان دچار خوردگی شود. با وجود این، ما باید به چیزهایی که انسان های باستان می دانستند و انجام می دادند احترام بگذاریم و سعی نکنیم چیزی را که از لحاظ فیزیکی و عقلانی اطلاعاتی راجع به آن نداریم تقلید کنیم در مورد معنویات هم همین طور.
منبع: کتاب اسرار و عجایب جهان – تالیف: سیلویا براون
