مانیه تیزم یا مسمریسم یک روش درمانی است که در قرن هجدهم توسط فرانس انتون مسمر، پزشک و دانشمند اتریشی ابداع شد. مسمر معتقد بود که یک نیروی حیاتی به نام “مغناطیس حیوانی” در همه موجودات زنده وجود دارد که می‌تواند برای اهداف درمانی استفاده شود.
در روش مانیه تیزم، درمانگر با استفاده از دست‌ها، چشم‌ها یا کلمات خود، نیروی مغناطیسی حیوانی را به بیمار منتقل می‌کند. این کار باعث می‌شود که بیمار به حالتی شبیه به خواب یا بیهوشی فرو رود که به آن “هیپنوتیزم” گفته می‌شود. در این حالت، بیمار نسبت به تلقینات درمانگر بسیار آسیب‌پذیر است.
مانیه تیزم در ابتدا در اروپا بسیار محبوب بود، اما در قرن نوزدهم به دلیل عدم وجود شواهد علمی برای اثبات آن، مورد انتقاد قرار گرفت. با این حال، در قرن بیستم، مانیه تیزم دوباره مورد توجه قرار گرفت و تحقیقات جدید نشان داد که این روش می‌تواند برای درمان برخی از بیماری‌ها، مانند درد، اضطراب و افسردگی مفید باشد.
در ایران، مانیه تیزم به نام “هیپنوتیزم” شناخته می‌شود و امروزه به عنوان یک روش درمانی شناخته شده است.
برخی از ادعاهای مربوط به مانیه تیزم عبارتند از:
- می‌تواند برای درمان بیماری‌های جسمی و روانی استفاده شود.
- می‌تواند برای کنترل افکار و اعمال دیگران استفاده شود.
- می‌تواند برای ایجاد تغییرات در شخصیت و رفتار استفاده شود.
با این حال، شواهد علمی کافی برای اثبات این ادعاها وجود ندارد.
مانیه تیزم یک روش درمانی بحث‌برانگیز است. برخی از افراد معتقدند که این روش یک پدیده واقعی است که می‌تواند برای اهداف مثبت استفاده شود. با این حال، بسیاری از افراد معتقدند که مانیه تیزم یک پدیده شبه علمی است که نمی‌تواند برای درمان بیماری‌ها یا ایجاد تغییرات در شخصیت و رفتار استفاده شود.