نخستین انتخابات جهان کی برگزار شد؟

واژه ی انتخابات در زبان انگلیسی نیز یک ریشه ی لاتینی دارد به معنای برگزیدن. احساس مردم از هزاران سال پیش این بوده است که باید از این حق برخوردار باشند که بتوانند خود رهبرانشان را برگزینند.

عبرانیان و نیز یونانیان در عهد باستان، برای گرفتن این حق مبارزه می کردند.

پادشاهان نخستین یهود به انتخاب مردم بر تخت می نشستند، و همین طور سرداران ارتش یونان.

در انگلستان شیوه ی انتخاب آزاد رهبران را آنگلوساکسن ها عرضه کردند و این در حدود 1500 سال پیش بود.

بنابراین مردم آن سرزمین با حق رأی به مقامات محلی، کاملا خو گرفته بودند.

سپس این اندیشه به وسیله ی نخستین استعمارگرانی که به سرزمین آمریکا آمده بودند، به آنجا نیز رخنه کرد.

بنابراین، حتی پیش از انقلاب امریکا، مردم در انجمنهای شهر و نیز در مجالسی که به دست استعمارگران اداره می شد، به پای صندوق رأی رفتند.

مسأله رأی گیری همیشه یک مشکل بزرگ به همراه دارد و آن اینکه چه کسی باید حق رأی داشته باشد؟

در آغاز تشکیل جمهوری های امریکا فقط 120 هزار تن از تمام افراد که شمارشان به چهار میلیون می رسید، از حق رأی برخودار بودند و این بدان جهت بود که هر ایالتی می توانست هرچه می خواست، شرکت مردم را در انتخابات محدودتر کند.

حق رأی معمولا برای سفید پوستان آزاد، آن هم با داشتن ویژگی های مالی و مذهبی، منظور می شد. اما امروزه دیگر این معیار از دیدگاه دموکراسی عادلانه انگاشته نمی شود.

تا سال 1860 تقریبا تمام ایالات امریکا برای همه ی سفیدپوستان بیست و یک ساله به بالا، بدون استثنا، حق رأی قایل شده بودند.

پس از جنگهای داخلی، قانون اساسی امریکا اصلاح شد و این بار به سیاه پوستان نیز حق رأی بخشید.

در 1920 نوزدهمین اصلاحیه ی قانون اساسی برای زنان نیز حق رأی قایل گردید.

در 1971 بیست و ششمین اصلاحیه ی قانون اساسی، سن شایستگی برای رأی دادن را به هیجده سال کاهش داد.

با این وصف می بینید با آنکه حق رأی همگان یک سابقه ی چند هزار ساله دارد، ولی همگانی شدن واقعی آن بتازگی تحقق یافته است.

منبع: کتاب به من بگو چرا – جلد 10