نقد بازی گرشاسپ: معبد اژدها Garshasp: The Temple of the Dragon

بازی گرشاسپ: معبد اژدها یک بازی ایرانی است که در ژانر اکشن ماجرایی ساخته شده و در سال 2012 منتشر شده است.

این بازی توسط فن افزار شریف ساخته شده است و برای ویندوز منتشر شده است.

حداقل سخت افزار لازم برای اجرای بازی:

OS: Windows XP, Vista, 7

Processor: Intel P4 2.0GHz, AMD Athlon 64 3000+

Memory: 2 GB RAM

Graphics: 256 M RAM, Nvidia GeForce 6600 series, ATI radeon X1300

DirectX®: 9.0c

Hard Drive: 2 GB HD space

Sound: DirectX Compatible

بازی با سیستم‌های امروزی به راحتی اجرا میشود.

نقاط قوت بازی:

بازی ساختن در این سبک، با توجه به امکانات و بودجه بسیار کمی که بازی سازان ایرانی در اختیار دارند، واقعا کار سختی است و هر کسی به سراغ این سبک نمی‌رود.

مخصوصا در سالی که این بازی عرضه شد، چندان موتورهای بازی سازی رایگان و آموزش‌های متعدد برای آنها وجود نداشت.

دقت کنید که بازی گرشاسپ همانند بازی شاهزاده پارسی Prince of Persia در سبک اکشن ماجرایی است و نباید آن را با هک اند اسلش مانند: خدای جنگ و دویل می کرای یکی کرد. یعنی نباید انتظار یک اکشن سریع و حرفه‌ای از آن داشته باشید. البته شاید سازندگان گرشاسپ قصد داشته که نوعی هک اند اسلش بسازند، از این موضوع اطلاعی ندارم، ولی نتیجه کار اصلا هک اند اسلش نیست و همانند شاهزاده پارس، یک بازی اکشن ماجرایی سوم شخص است.

معماها عالی و در همان حد شاهزاده پارس که توسط یوبی سافت ساخته شده است، می‌باشند، جنگیدن و سیستم مبارزه هم در همان حد است.

گرافیک بازی هم در حد دویل می کرای 3 یا Prince of Persia: Warrior Within می‌باشد که در سال 2004 منتشر شده است. در واقع گرافیک بازی با توجه به ایرانی بودن آن خوب است اما در مقایسه با بازی‌های دیگر این سبک که در همان سالها منتشر شده‌اند، چندان چنگی به دل نمیزند.

انیمیشن‌ها عالی کار شده‌اند. ساختن انیمیشن برای بازی سازان مستقل در جهان، کار مشکلی است ولی از آنجایی که ایران در ساخت انیمیشن تقریبا خوب است، انیمیشن‌های بازی هم خوب از کار در آمده‌اند و در حد و اندازه بازی هستند.

داستان بازی و صداپیشگی هم عالی است. اصلا انتظار نداشتم که همانند بازی رزیدنت ایول در مناطق مختلف، نوشته‌هایی پیدا کنم و یک نفر با دوبله عالی آن را به فارسی بخواند!

البته دقت داشته باشید که داستان برای یک بازی اکشن ماجرایی سوم شخص مناسب است، چون معمولا در این سبک بازی‌ها داستان قوی به چشم نمی‌خورد و نیاز چندانی هم به آن نیست، گیمر به هوای یک بازی اکشن و کمی ماجراجویی به سراغ این سبک آمده است.

یک نقطه قوت دیگر بازی سیو کردن و لود کردن آن است. بازی از همان جایی که باخته‌اید دوباره شروع میشود. این عالی است. اگر اینطور نبود تمام کردن بازی اعصاب خوردکن میشد.

به نظر میرسد که سازندگان با این سبک آشنایی داشته‌اند چون چیزهایی از بازی‌های رقیب را وارد این بازی کرده‌اند.

نقاط ضعف بازی:

متاسفانه این بازی با موس کار نمیکند یعنی دوربین نمیچرخد و باید فقط با کلیدهای حرکت، به جلو، عقب، چپ یا راست بروید و دوربین به طور اتوماتیک تغییر جهت میدهد. این مشکل در نسخه‌های قدیمی دویل می کرای هم وجود داشت ولی دویل می کرای چندین سال قبل‌تر و در اصل برای پلی استیشن 2 عرضه شده بود اما گرشاسپ معبد اژدها برای PC منتشر شده! آن هم در سال 2012، پس باید با موس کار کند. در این سال دیگر بازی‌های سوم شخص کامپیوتر، با موس کار می‌کنند و دوربین به راحتی قابل چرخش است.

نچرخیدن آزادانه دوربین باعث میشود که قسمت‌های پلتفرمینگ بازی بسیار سخت شود و شما نتوانید در جهت درستی بپرید.

همچنین لذت گشت و گذار هم تا حد زیادی کم میکند و شما دید کاملی روی کل محیط بازی ندارید.

اگر مشکل دوربین وجود نداشت قطعا بازی 50 درصد بهتر از چیزی که هست میشد. مشکل دوربین خیلی مساله بزرگی است، بازی دویل می کرای 4 با اینکه گرافیک بسیار خوبی داشت و یک هک اند اسلش به تمام معنا بود که صحنه‌های اکشن بی‌نظیری را خلق میکرد اما در مواقع پلتفرمینگ و عبور از موانع به علت اینکه دوربین آزادانه قابل چرخش نبود، اذیت میکرد.

مشکل گرفتن لبه‌ها، چیزی است که خیلی اذیت کننده و نگران کننده است. قطعا به علت اشتباه بازی و اینکه کاراکتر همیشه به خوبی نمی‌تواند لبه‌ها را بگیرد اذیت خواهید شد و چندین بار خواهید مرد. این مشکلی بود که در بازی‌های خیلی قدیمی و نسخه‌های قدیمی توم ریدر و شاهزاده پارسی هم وجود داشت اما آنها این مشکل را در نسخه‌های جدید حل کردند.

باگ هم در بازی وجود دارد که چیز طبیعی هست، حتی در بازی‌های بزرگ و رقبای این بازی هم باگ دیده می‌شود و کم کردن آن، نیاز به سرمایه بیشتر و استفاده از تیم بزرگ‌تر دارد.

جمع بندی

اگر شما تا به حال بازی گرشاسپ معبد اژدها را انجام نداده‌اید و حالا بخواهید سراغش بروید، کمی برایتان اعصاب خوردکن میشود. مخصوصا زاویه دوربین که طبق خواسته شما قابل تنظیم نیست و در موانع و پلتفرمینگ بازی اذیت می‌کند.

بازی برای کسانی مناسب است که یک بازی معمولی اکشن ماجرایی سوم شخص می‌خواهند و انتظاری در حد نسخه دوم و سوم شاهزاده پارسی از آن دارند. گرافیک، داستان، پلتفرمینگ و اکشن تقریبا در همان حد است. البته در آن بازی دوربین با موس حرکت میکرد. بنابراین کنترل کاراکتر بازی به همان راحتی پرنس نیست.