نقد بازی دزدان دریایی کارائیب برای کامپیوتر

نقد بازی دزدان دریایی کارائیب  Pirates of the Caribbean: The Legend of Jack Sparrow که در روزنامه جام جم، 22 مرداد 1385، شماره 105 چاپ شده بود میخوانید:

نقد بازی دزدان دریایی کارائیب

فلیم سینمایی جدید از سری دزدان دریای کارائیب، چند هفته است اکران شده و برای مقاصد تبلیغاتی، بازی ای هم با نام افسانه جک اسپارو، پیش از اکران فیلم روانه بازار بازیهای رایانه ای شده است.

این با زی برای PC و پلی استیشن 2 در بازارهای ایران پیدا می شود و هر دو گروه بازی کننده ها می توانند در ایام بیکاری تابستان با بازی کردنش سرگرم بشوند.

بازی  افسانه جک اسپارو  در سبک اکشن سوم شخص و نوع شمشیر بازی است.

این سبک در بین بازی کننده های ایران طرفدار زیادی دارد و بازیهایی مانند شاهزاده فارس، god of war و دویل می کرای از محبوب ترین بازیها در کشور ما هستند.

شاید افسانه جک اسپارو  به خوبی این سه عنوان بزرگ نباشد، اما می تواند طرفداران را راضی نگه دارد.

داستان همان طور که می دانید درباره قهرمان سری دزدان دریای کارائیب، یعنی کاپیتان جک اسپارو است که شخصیتی عجیب و منحصر به فرد  دارد.

ماجرا بین دو فیلم اتفاق می افتد ولی به خاطر فلش بک های متعدد، بعضی وقتها به صحنه های معروفی از  فیلم اول هم بر می گردد.

این که داستان هر مرحله از مرحله دیگر جداست، بازی را جذاب تر کرده و از طرفی هم باعث شده مراحل بسیار متنوع باشند.

سناریو طوری است که با شروع بازی، با وجود همه مشکلات وباگ هایی که سر راهتان هست، باز هم دوست دارید از پایان آن اطلاع پیدا کنید.

این موضوع شاید به تم بازی برگردد که درباره دزدهای دریایی است. معمولاً بازیهایی که به ماجراهای دزدهای دریایی مربوط می شوند جذابیت بالقوه ای دارند.

شاید بد نباشد سازنده ها چند وقتی دست از سر جنگ جهانی دوم بردارند و موضوع های دیگری را انتخاب کنند.

روند بازی بسیار ساده و روان است.

با این که بازی امکانات بسیار زیادی برای مبارزه ها به شما ارائه می دهد، اما تقریبا بیشتر وقت ها از آنها استفاده نمی کنید.

در حین بازی، می توانید به عنوان امتیاز طلا جمع آوری کنید و از این طلا ها برای باز کردن حرکات جدید و قوی تر کردن تکنیک های قدیمی استفاده نمایید.

حرکات جک و دوستانش، ترکیبی از تکنیک های آشنایی هستند که در بازیهایی مانند شاهزاده فارس قبلاً دیده اید.

خوشبختانه در طول بازی به معماهایی هم بر می خورید که اگر چه خیلی ساده هستند، اما واقعاً در یک بازی اکشن سوم شخص مانند افسانه جک اسپارو می چسبند.

شاید سخت تر بودن معماها، تنها روند بازی را مشکل تر می کند.

راه های مخفی زیادی هم سر راهتان وجود دارد و با دقت به اطراف و بویژه اشیایی که ممکن است با ضربات شما از میان بروند، پیدا می شوند.

بعضی وقت ها هم باید با بشکه های مواد منفجره راه های مخفی را پیدا کنید.

افسانه جک اسپارو، یک حالت دونفره هم دارد که شاید جذابترین بخش بازی باشد.

اگر تجربه مورتال کامبت شائولین مانکس را دارید، احتمالا ً می دانید چقدر دو نفری بازی کردن یک بازی اکشن سوم شخص لذتبخش است.

در حالت یک نفره  همیشه می توانید کنترل یکی از 2 قهرمان را در اختیار داشته باشید، در حالی که او به علت هوش مصنوعی ضعیف بازی، هیچ کمکی به شما نمی کند.

اما در حالت 2 نفره می توانید با کمک هم به جنگ دزدان دریایی شیطانی بروید.

مهمترین چیز در یک اکشن سوم شخص، مبارزه ها هستند.

در افسانه جک، پس از چند ساعت بازی مبارزه ها بسیار تکراری و یکنواخت می شوند و بازی هم به ندرت تکنیک جدید و مفیدی را به شما یاد می دهد تا با استفاده از آن، جور دیگری با دشمن ها مبارزه کنید.

حتی قابلیت های دفاع کردن یا جاخالی دادن، تا انتهای بازی مورد استفاده نمی گیرند و می توانید با حمله مستقیم به دشمن ها، آنان را نابود کنید.

شاید اوج نامناسب بودن مبارزه های بازی، در هنگام مبارزه با رئیس های هر مرحله نمایان بشود که معمولاًًً کشتنشان اعصاب فولادی می خواهد.

بازی از لحاظ گرافیکی خوب است و چیز بیشتری نباید از آن انتظار داشته باشید.

همه محیطها با جزئیات فراوان طراحی شده اند و ظاهر شخصیت ها و حرکات آنها نرم و قابل قبول است.

بد نیست بدانید هنرپیشه های اصلی فیلم به جای شخصیت هایشان صحبت کرده اند که برای علاقه مندان جذابیت زیادی می تواند داشته باشد.

افسانه جک اسپارو از آن دسته بازیهایی است که شاید درجه یک نباشد ؛ اما از انجام آن پشیمان نمی شوید و ارزش یکبار تمام کردن دارد.