آیا مشاهده فرشتگان و پریان در سال 1917 واقعی بود؟

دو کودک اهل یورکشایر به نام‌های السی رایت و فرانسیس گریفیتس ادعا کردند که موفق به مشاهده چند پری و عکس برداری از آنها شده‌اند.

عکس‌های گرفته شده را برای سر آرتور کانن دویل که از مشهورترین معتقدان پریان بود ارسال کردند.

وی پس از بررسی عکس‌ها کتابی را تحت عنوان: آمدن پریان منتشر کرد. که در آن اعتقاد خود را به واقعی بودن عکس ها نشان داده بود.

تصاویر مورد نظر را به لابراتوار کداک در لندن بردند.

دویل بعدها چنین نوشت: دو نفر متخصص نتوانستند هیچ نقصی در عکس‌ها بیابند ولی با توجه به برخی از حقه‌های احتمالی از تایید معتبر بودن آنها خودداری کردند.

السی و فرانسیس ادعا کردند که چندین بار پشت خانه‌های خود در کاتنیگلی واقع در یور کشایر پریان را مشاهده کرده‌اند ولی نتوانسته‌اند والدین خود را درباره این واقعیت قانع کنند، بنابراین تصمیم گرفتند از آنها عکس بگیرند.

نخستین عکس آنها در سال 1917 گرفته شده بود و عکس بعدی در سال 1920 بود.

در کریسمس همان سال مجله استرند نخستین مقاله دویل را با دو تصویر اولیه به چاپ رساند و در ماه مارس سال بعد سومین عکس به دنبال مقاله اول منتشر شد.

این ماجرا در سراسر جهان شهرت یافت.

در آگوست سال 1921 یک فراروانبین برجسته را به کاتینگلی فرستادند، او به گفته خودش موفق به دیدن پریان شد اما امکان عکس برداری در آن لحظه فراهم نشده و جز قول خود او و گفته دختران هیچ اثبات دیگری برای این ماجرا وجود نداشت.

از آن پس تا سالیان سال کوشش‌هایی که در زمینه کشف حقه احتمالی در عکس‌ها انجام گرفتند تقریبا با شکست مواجه شدند.

دو دختر بر درستی داستان خود پای فشاری میکردند تا اینکه در سال 1972 السی دو دوربین مورد نظر را همراه سایر موارد مربوط به این پرونده برای فروش به حراجی ساتبی فرستاد.

در کنار این‌ها نامه‌ای نوشت که در آن برای نخستین بار به جعلی بودن عکس‌ها اعتراف کرده بود.

با این حال سه سال بعد السی و فرانسیس در مصاحبه‌ای با مجله زنان این تصور را در بینندگان ایجاد کردند که عکس‌ها واقعی بوده‌اند.
سرانجام مدت کوتاهی قبل از مرگ هر دو نفر اعتراف کردند که عکس‌ها قلابی بوده و به این واقعیت اشاره کردند که اگر به اندازه کافی به عکس‌ها دقت شود نوک یک سنجاق که برای نگه داشتن پری‌ها استفاده شده مشخص بود که در ناحیه سینه به تصویر پریان اتصال داشت.

با این حال کانن دویل در تصورات خود آنها را ناف های غیبی پریان پنداشته بود.

در سال 1982 نشریه غیرقابل توضیح، و مجله عکاسی بریتانیا بار دیگر پرونده این تصاویر را گشودند.

آنها نتیجه تحقیقات را که توسط جفری کرالی سردبیر مجله عکاسی بریتانیا انجام شده بود به چاپ رساندند و در این مقالات افشا شده بود که دو دختر با هم قرار گذاشته بودند تا ماجرای عکس‌ها را به صورت یک شوخی عملی تا پس از مرگ همه افراد دخیل در آنها ادامه بدهند.

السی سرانجام اعتراف کرد که عکس‌های پریان را از یک کتاب کودکان به نام هدیه شاهزاده خانم مری، الگو برداری کرده است.

هرچند که هر دو معتقد بودند در آن منطقه پریان واقعا وجود داشته‌اند!