خیلی اوقات عوام وقتی نگاهی به برخی خواننده ها یا شعبده بازها، نقاش ها و سایر هنرمندان می اندازند میگویند فلانی شیطان پرست است اما در واقع برخی از انواع هنر هست که استایل خاص خودش را نیاز دارد.
دیوید بلین یکی از بزرگ ترین شعبده بازان و تلنت شومن های جهان است و اکثر نمایش های او واقعی است. او رکوردهای زیادی در گینس ثبت کرده است و کارهایش بسیار خطرناک هستند.
دیوید برای افراد مشهوری مانند جانی دپ، دیوید بکهام، استیون هاوکینگ، جرج دبلیو بوش، کتی پری، ویل اسمیت، وودی آلن و… اجرای حضوری داشته است و آنها شوکه کرده است.
دیوید بکهام هنوز هم باور نمیکند که دیدارش با دیوید بکهام یک خواب نبوده است!
با این حال اکثر مردم جهان کریس آنجل را میشناسند. او معروف تر از دیوید بلین است با اینکه دیوید از کریس قدیمی تر است و تعداد کارهای واقعی کریس بسیار کم است.
کریس مهارت تردستی بالایی هم ندارد و از نظر مهارت دست از بسیاری شعبده بازان جهان نمره پایین تری میگیرد. با این حال بسیار معروف است و هزاران نفر به نقد او پرداخته اند.
میدانید چرا؟
چون او استایل خوبی برای حرفه خودش برگزید. استایل جادوگری. قیافه و لباس پوشیدن او خصوصا در زمانی که میخواست معروف شود و ابتدای کار بود، خیلی به او کمک کرد. گویی یک جادوگر عهد عتیق از گور باز گشته است.
اما دیوید بلین قیافه ای بسیار ساده و به قول ایرانی ها قیافه اش شبیه آدم های حذب الهی است. به همین خاطر آنقدر دیگران را تحت تاثیر قرار نداده است.
همه میگویند آیا کریس شیطان پرست است؟ چرا آهنگ راک میخواند؟ چرا فلان لباس را پوشید؟
همه اینها استایل کریس بود برای معروف تر شدن.
گفتیم راک و در مورد موسیقی بد نیست به متین دو حنجره اشاره کنیم که او هم به خاطر سبکش، تیپ به خصوصی را میزد و استایل خاصش در کنار ایده جالب دو صدا بودنش، به شهرتش کمک کرد.
اما استایل او فقط جنبه هنری دارد. همانطور که خودش در مصاحبه ای گفته فردی مثل خواجه امیری نمیتواند تیپ او را بزند و به سبک خواندنش نمیخورد و او هم نمیتواند با کت و شلوار سبک خودش را اجرا کند.
درست هم میگوید. در یک فیلم پلیسی نیاز به اسلحه و پلیس هست و در یک فیلم ترسناک نیاز به موجودات شیطانی. دومی به معنای شیطان پرست بودن فیلمساز یا بازیگر نیست و اولی هم به معنی پلیس بودن بازیگران نیست. همه اینها به خاطر سبک فیلم است.
سایر رشته های هنری هم اینگونه است. شعبده بازی و مجیک با تیپ و قیافه جادوگری و موسیقی راک و متال جور در می آید. استایل خوانندگان راک هم شباهت هایی به جادوگران دارد. این فقط استایل ظاهری است.
متاسفانه ظرفیت پایین مردم باعث شده بود همانطور که میگفتند کریس آنجل شیطان پرست است، در مورد متین دوحنجره هم همین حرف را بزنند و او چندسالی از ایران رفت چون فکر میکرد جانش در خطر است. متاسفانه ارشاد هم برای صدور مجوز سختگیری هایی خصوصا در گذشته داشت و سبک ها را به درستی نمی شناخت.
در مورد فیلم ها نیز برخی مردم به اشتباه فکر میکنند.
یک بار من از دیگران پرسیدم به نظر شما چرا هالیوود سعی دارد مردم را با فیلم های جادوگری تشویق کند به جادوگری؟
متاسفانه با اینکه ایرانی ها ادعای هوش بالا دارند اما حتی یک نفر به من نگفت طبق کدام آمار این حرف را میزنی؟ تعداد فیلم های جادوگری که بسیار کم است. و اتفاقا در بسیاری از فیلم های هالیوودی گفته شده است که جادو وجود ندارد.
دوستان، این باور کودکانه را دور بریزید، اینکه فلان فیلم هالیوودی به این معناست که سازنده مثلا میخواهد ما را برای حضور جن آماده کند یا دارد میگوید در آینده گودزیلا حمله خواهد و… این ها همه ایده است. در یک فیلم به برج های تجارت جهانی حمله میشود و در یک فیلم به کاخ سفید. در یک فیلم رئیس جمهور امریکا دزدیده میشود و در یک فیلم موجودات فضایی حمله میکنند. اینها فقط ایده است.
همه سبک فیلمی ساخته میشود، هر کسی فیلم مورد علاقه اش را میسازد و برخی هم به دنبال فروش بیشتر هستند. جیم جارموش به تسلا عقیده دارد و عاشق گیتار است. ریدلی اسکات به ماورااطبیعه اعتقاد چندانی ندارد و معتقد است انسان ها ساخته شده توسط فرازمینی ها هستند و درموردش فیلم میسازد.
دیگری در مورد مشکلات و فسادهای دولت امریکا و پلیس و اف بی آی فیلم میسازد و یک نفر دیگر در مورد زامبی ها. یکی در مورد ابرقهرمان ها و دیگری در مورد تاریخ مصر. یکی هم برای حمایت از سیاه پوستان فیلم میسازد یا برای حمایت از حقوق زنان.
تنوع در هالیوود بسیار بالاست. اما اکثر فیلم سازها فقط به دنبال پول هستند و هرچیزی که مخاطب داشته باشد را برای ساخت فیلم انتخاب میکنند. در دوره ای که فیلم های فرازمینی ها مد بودند از آن مدل فیلم ها زیاد میساختند، وقتی زامبی مد شد از آن ساختند و اکنون وقت ابرقهرمانی است.
برخی فیلم سازها هم در مورد علایق و باورهای خودشان میسازند و راه خودشان را میروند.
سعی کنید به جای دنباله روی از تئوری توطئه که نوعی خرافات مدرن هستند، تحقیق کنید و با واقعیت ها روبرو شوید. مطمئن باشید که حقیقت نمیتواند درد و رنج ایجاد کند بلکه درد و رنج، ناشی از نفهمیدن حقیقت است.
