اکالیپتوس درخت بومی استرالیا می باشد که بعضی اوقات به آن «درخت صمغ» نیز می گویند؛ این درخت پوسته اش رشته رشته می شود.
در حال حاضر این درخت در اروپا، الجزیره، مصر، هندوستان، آمریکای جنوبی و قسمت های جنوبی ایالات متحده آمریکا معرفی و شناخته شده است.
اکالیپتوس از نظر شکل ظاهری یکی از جالب ترین درختان است. در بیشتر موارد برگهای چرم نما و سفت آن بطور عمودی از درخت آویزان می شوند.
تنه این درخت بلند و راست بوده و با سرعت قابل توجهی نمو می کند. معلوم شده است که یک نهال اکالیپتوس تا 13 فوت (پا) در سال رشد می کند!
درخت اکالیپتوس را از نظر بلندی، حتی می توان با درخت عظیم سکویای کالیفرنیا مقایسه نمود. زیرا درختان اکالیپتوسی هستند که بلندی آنها حتی به بیش از 450 پا می رسد!
اکالیپتوس درخت بی نهایت سودمندی است. چون این درخت به مقدار زیادی رطوبت نیاز دارد، بنابراین غالبا” در مناطق باتلاقی کاشته می شود. این درخت با کشش آب از باتلاق های آلوده به تخم پشه مالاریا، در حقیقت می تواند در بعضی از مناطق جهان در مبارزه علیه پشه مالاریا کمک کند. یکی از چیزهای قابل توجه درباره این درخت آن است که داروی بسیار مفیدی را در دسترس بشر می گذارد.
برگهای این درخت خال دار و دارای منافذی است که روغنی به رنگ کاه را که بوی روغن کافور می دهد در خود نگاه می دارند و به آن روغن اکالیپتوس گفته می شود.
این روغن را بعضی اوقات برای بیمارانی که ناراحتی مجرای تنفسی دارند تجویز می کنند.
از روغن اکالیپتوس به عنوان دارو برای بیماری های داخلی نیز استفاده می شود. روغن اکالیپتوس روی کلیه ها اثر کرده و سلسله اعصاب را سست می کند بطوری که تنفس کند می گردد.
حتی جراحان این روغن را برای ضد عفونی کردن نیز مصرف می کنند.
چوب این درخت قابلیت تطبیق و سازگاری داشته و بادوام می باشد. چوب اکالیپتوس از نظر ساختمان باراندازها و کشتی ها با ارزش بوده و همچنین برای قسمتهای داخلی خانه مورد تقاضای زیاد می باشد زیرا چوب آن پس از صیقلی شدن بسیار زیبا و جالب توجه است.
منبع: کتاب به من بگو چرا – جلد 1