هری پرایس در خانه تسخیر شده معروف انگلستان

امروز یکی از پرونده های مشهور ماورالطبیعه که توسط هری پرایس، بزرگترین شکارچی ارواح و محقق ماورالطبیعه تایید شده است را بررسی کردیم.

عمارت بُر لِـی Borley در زمان خودش یکی از روح زده ترین خانه های انگلیس بود. پرونده مربوط به این خونه، جزو پرونده های برتر در زمینه ماورا الطبیعه هستش.

شهرتی که این خونه داره مدیونِ تحقیقاتی هستش که هَری پِرایس Harry Price متخصص متافیزیک مشهور در آن دوران، در اون خونه انجام داد.

هری از اولین متخصصین بررسی خانه های تسخیر شده و ترسناک بود که کتابی هم درمورد تجربیاتش به نام اعترافاتِ یک شکارچی ارواح، در سال 1936 منتشر کرد.

هری سعی میکرد جهان ماورایی رو به کسانی که باورش ندارن اثبات کنه و سعی میکرد در این زمینه بی‌طرفانه رفتار کنه.

هری وسایل و ابزارهای مختلفی هم ابداع کرده بود تا توی کارش ازشون استفاده کنه. اون همچنین احضارکننده هایِ روحِ جعلی رو لو میداد و به همین دلیل، مردم اعتماد زیادی بهش داشتن.

هری، اِکتوپِلاسم رو قبول نداشت و میگفت جعلیه. و چند مورد هم کشف کرد که از کاغذ جویده شده، برای ایجاد اکتوپلاسم استفاده کرده بودن. قبلا یه ویدیو درمورد اکتوپلاسم داخل یوتیوب اسرار ماورا گذاشتیم که اگه علاقمند هستین میتونین ببینین.

عمارت بُرلِی، خانه بزرگی به سبک گُتیک Gothic بود که در سال 1862 ساخته شد. این خونه که خانواده بُرلِی داخلش سکونت داشتن دچار آتش سوزی شد.

همه افراد خانواده از بین رفتن و شایعات مختلفی هم درمورد خونه مطرح شد. معروف ترینش این بود که مکانی که خونه در اونجا ساخته شده بود، قبلا یه کلیسا بوده که یکی از راهبه‌های اون کلیسا به صورت پنهانی، رابطه جنسی با مردان داشته و وقتی این موضوع فاش میشه، مقامات کلیسا، اون راهبه رو زنده زنده لای دیوارهای کلیسا قرار میدن تا بمیره.

برخی از مردم گفتن که صدای زجه های اون زن رو در این خونهِ سوخته شده، شنیدن.

اما دولت این موضوع رو رد کرد و گفت تحقیقاتشون چنین داستانی رو تایید نمیکنه و کلیسا هم این ادعا رو رد کرد.

بعد از آتش سوزی این عمارت، چند خانواده در اونجا سکونت داشتن که برای همشون اتفاقات بدی از جمله مرگ اعضای خانواده رخ داد.

به همین خاطر این عمارت کاملا متروکه شد و دیگه کسی داخلش زندگی نکرد.

سرانجام هری با دستگاه‌های خودش وارد این خونه شد و در اونجا مدتی اقامت کرد تا حقیقت رو فاش کنه.

بعد از تحقیقاتی که انجام داد تایید کرد که چند نوع صدا داخل خونه شنیده میشه که از حالت عادی خارجه.

اول: صدای خفیف و پِچ پِچ یک زن.

دوم: صدای قدم زدن با کفش.

سوم: تصویری از یک روح که شبیه راهبه هستش.

و چهارم: فریاد زنی که میگفت: نه کارلُس، نه!

هری متقاعد شده بود که این خونه محل حضور ارواح هستش.

او همچنین تایید کرد که صدای به هم خوردن درها و پدیده دیوار‌نوشته هم هر از گاهی داخل خونه اتفاق میافته.

پدیده دیوار‌نوشته به این شکله که خود به خود نوشته هایی روی دیوار ظاهر میشه که عاملی فیزیکی و مادی نداره.

هری از روش اُیجا Oija برای ارتباط با ارواح در این خونه استفاده کرد و مدعی شد که ارتباطی محدود با یک روح تونسته برقرار کنه.

روح گفته بود که وقتی عمارت به طور کامل سوزانده بشه و با خاک یکسان بشه، فعالیت ارواح در اونجا متوقف میشه و داستان راهبه حقیقت داره.

روزنامه‌ها گزارشات هری رو چاپ کردن و جنجال زیادی به راه افتاد. موضوعِ این مکان تسخیر شده، مخالفان و موافقان زیادی پیدا کرد.

سرانجام ، چند سال بعد، یک فرد نظامی، اون خونه رو آتش زد و ساختمان رو به طور کامل ویران کرد. بعد از این کار، استخوان‌های زنی در ویرانه ها به دست اومد.