اندر بشریت
چون انسان بخار حیات را به دست آورد، زندگانی گرفت. چون چیزها بخار حیات را به دست آوردند، هستی گرفتند. روح یگانه ی تمایز نایافته، طبیعت آغازین و زندگی را هر دو با هم در بردارد؛ و در طبیعت آغازین و زندگی، هستی اش را مدیون آسمان اند. برخی انسان ها مهربان اند و برخی بی رحم. برخی چیزها نیک اند و برخی چیزها شر. چرا این گونه است؟ زیرا بخارهای شان به شیوه های گوناگون تجلی می یابد؛ و این بدان علت نیست که طبیعت آغازین شان متفاوت باشد. چیزها ممکن است برخی از جنبه های تائو را رجحان دهند و بر آن ها تأکید ورزند، لاکن تائو بر چیزی رجحان نمی نهد.
اندر به تجسم در آمدن «شکل و صورت»
در کیهان چیزی وجود ندارد که از قوانین هستی تخطی کند؛ و چیزی وجود ندارد که تائو را در خود مجسم نکند. وقتی چیزها شکل به خود می گیرند، در خود استعدادها و میل هایی را می پرورند. با ظهور استعدادها و میل ها، شکل ها واجد احساسات می شوند. وقتی احساسات شروع به اثر گذاشتن می کنند، عملکردهای به خصوصی به وقوع خواهند پیوست. تائو در شکل ها و صورت ها ظهور می کند؛ از این رو، می تواند تکثیر شود و دگرگون گردد. چیزی نیست که تائو نتواند آن شود؛ و چیزی نیست که تائو نتواند با آن یکی شود. اگر چه اژدها و ببر برانگیخته شده اند، لیکن ما تنها بایستی انضباط را بیاموزیم و دلبسته ی کارهای شان نشویم!
اندر عملکرد لطیف
آسمان و زمین تجلیات یین و یانگ اند؛ و کارهای اسرارآمیز عالم در یین و یانگ پنهان و مستورند. یانگ، آغازگر است؛ و یین، دریافتگر. یین به ماده شکل می دهد؛ و یانگ به ماده جوهر می بخشد.در فراز و در فرود، یین و یانگ همیشه با هم اند. بدین گونه است که همه ی چیزها با یکدیگر جفت می شوند و منطبق بر نوع شان دسته دسته می شوند. انرژی مردانه، وابسته است به جنبش و حرکت؛ و انرژی زنانه، وابسته به سکوت و سکون. بدین سان با نگریستن در یین و یانگ تو ذات و طبیعت آسمان و زمین را خواهی دانست.
اندر «حیات بخشیدن»
ما انسان ها با موهبت «انرژی حیات» که به ما تفویض می شود، پای به این جهان می گذاریم.
همراه بودن با «انرژی حیات»، طبیعت آغازین است. طبیعت آغازین، روح است؛ و «انرژی حیات»، بخار است. روح، بدن را راهبر می شود؛ حال آن که بخار، بدن را محافظت می کند. روح، سرگردان نمی شود اگر به آن چنگ زنیم. بخار، از دست نمی رود اگر به آن خوراک دهیم. وقتی روح و بخار یگانه شوند، تائو در درون ما رشد می کند و ما قادر می شویم که به عمر درازدست یابیم و از غبار «این جهانی» رها شویم.
منبع: کتاب تائو جوهر زندگی اثر اوا ونگ