میله و پاندول برای ارتباط با ناخودآگاه
گمانه زنی برای یافتن آب یکی دیگر از اشکال موتور اتوماتیسم های آشناست و با عمل گمانه زنی با «میله ی پیشگوئی» باید اعمالی را که با استفاده ی پاندول بستگی داشته و به طور گسترده با نظریه ها و اعمال شناخته شده با نام «رادیستزیا» تداعی می شود همراه کرد. این حرکات اتوماتیک با میله و پاندول بیشتر با اهداف عملی انجام شده اند_ مانند یافتن آب، یا یک شیء گم شده و یا یک عضو گم شده از بدن_ تا برای تلاش در جهت ارتباط با دنیای دیگر. روش یافتن اتوماتیک اشیاء پنهان، بین ترکه ی چنگال شکل و پاندول متغیر بوده و نشان می دهد که موقعیت وابسته به وسیله نیست، بلکه مسئله پذیرش تکنیک به وسیله عمل کننده و ایمان او به آن می باشد. برخی از اعمال ماهیچه ای که ممکن است مورد توجه آگاهانه قرار نگیرند، چنانچه در نوشتار اتوماتیک اتفاق می افتد، ضروری است.
یکی از اعمال رایج که بر روش های اتوماتیک اتکاء دارد، روش غیر معمول برای تشخیص بیماری هاست. بیشتر این تلاش درمانی از طریق استفاده از یک پاندول کاشف صورت می گیرد که بالای نمودار بدن انسان نگه داشته می شود. با یک کد علائم مربوط به حرکت پاندول، هنگامی که بالای نمودار قرار گیرد، نوع و محل بیماری (بر طبق تشخیص عامل) آشکار می شود. برای مثال، یکی از انگشتان یا شست هنگامی که روی سطح نرمی مالیده شود اثرات اتوماتیکی را تولید می کند که آنرا می توان کد گذاری کرد.
در تمام انواع متعدد این تکنیک ها، فکر اصلی یک حرکت ماهیچه ای ناخودآگاه است. به همین منوال، اگر عاملی ماورائی دخالت داشته باشد، اثر خود را به صورتی ناخودآگاه، مانند آنچه در گمانه زنی و حرکت دادن میز ارتباط پیش می آید، نشان می دهد. حرکت واقعی، ماهیچه ای است و در هیچ مدیومی به صورت اثر ذهن به روی ماده نبوده است. این حرکت به صورت یک حرکت عادی ماهیچه ای شناخته می شود. عامل ماورائی اگر وجود داشته باشد، باید شبیه به اسکلت فراحسی عمل نماید که باعث هدایت ماهیچه ها در جهت حرکت دادن میله یا پاندول می گردد.
منبع: کتاب سفر به ماوراء – تالیف: ریچارد کاوندیش – جی بی راین