اگر انسان از گزیدن یا چیدن ناخن دردش می آمد، بی شک افراد بسیاری ناخنهای خود را بسیار بلند نگاه می داشتند. زیرا که درد آنان را از چیدن ناخن منصرف می کرد.
اما هرگز ما از چیدن، گزیدن و سوهان زدن ناخن خود دردی نمی بریم، چرا که ناخن ما از سلولهای مرده درست شده اند.
ناخن بافت مخصوصی دارد. ناخن از پوست می روید و قسمت بیشتر آن از ماده ای به نام کراتین درست شده است.
کراتین ماده ای سخت، شاخی شکل و حالت مرده ی پروتئین است. قسمت بن و اطراف ناخن در پوست گنجانده شده است.
پوست در محلی که با ناخن تماس پیدا کرده درست مانند پوست سایر اعضای بدن است، جز آنکه مقداری الیاف نرم و قابل ارتجاع هم دربر گرفته است. این الیاف ناخنها را محکم به پوست وصل می کنند.
بیشتر سطح ناخن ورقه ای نسبتا” ضخیم است. ولی چون به ریشه می رسد، بسیار نازک شده، به شکل نیم دایره و به رنگ سفید درمی آید. ناخن در سال بطور متوسط پنج سانتیمتر رشد می کند.
برای خانمها، ناخن یکی از عوامل زیبایی به شمار آمده که به آن حالت می دهند و رنگ آمیزیش می کنند.
با این همه، ناخن خالی از دردسر و آسیب هم نمی باشد. چه ممکن است بر اثر یک سوختگی یا سرمازدگی، ناخن خود را برای همیشه از دست بدهیم.
برخی از ناخن ها ترد و شکننده اند. ولی بعضی دیگر بیش از اندازه سفتند برخی هم ترک می خورند، و هریک از اینها ممکن است علل گوناگونی داشته باشد.
مثلا” وجود برخی از عفونت ها در بدن، ضعف گردش خون، ناراحتی های دستگاه گوارش و یا اختلال در فعالیت غده ها همه از عوامل بروز آسیبهای ناخنند.
برخی از زنان از ورآمدن و پوسته شدن سر ناخن هایشان شکوه می کنند. اما این ممکن است به علت بلند نگاه داشتن آنها باشد، زیرا ناخن بلند، زیاد در معرض ضربه قرار می گیرد و این خود باعث آسیب آن می شود.
منبع: کتاب به من بگو چرا – جلد 3
