گیاه شناسی چیست؟
چون در زمان های گذشته درباره ی زندگی نباتات اساسا” از نظر مواد غذایی مطالعه و بررسی می کردند، بنابراین دانش گیاه شناسی شناخته شده و مورد توجه قرار گرفت.
اولین مردمی که در مطالعه و بررسی علم گیاه شناسی تخصص پیدا کردند همان جادوگران قدیمی و پزشکان بودند. زیرا آنها، بیشتر از هر کس دیگری با گیاهان و نباتات مختلف سر و کار داشتند، چون می خواستند بفهمند که مثلا” چه گیاهانی می توانند انسان را شفا داده یا بعکس چه گیاهانی می توانند موجب مرگ او شوند.
بنابراین گیاه شناسی برای صدها سال وابستگی و ارتباط نزدیکی با علم پزشکی داشت.
در قرن شانزدهم مردم نباتات را مورد توجه قرار داده و کتابهایی درباره مشاهدات خود به رشته تحریر در آوردند. این نویسندگان پدران گیاه شناسی نوین بشمار می روند.
در قرن نوزدهم دانشمند مشهور انگلیسی چارلز داروین به گیاه شناسان کمک کرد تا بهتر بتوانند در باره چگونگی تکامل تدریجی نباتات و همچنین حیوانات، دانش و اطلاعات بیشتری بدست آورند. کار این دانشمند، گیاه شناسان را در تعیین و تقسیم گیاه شناسی به رشته های ویژه راهنمایی کرد.
یکی از این رشته ها عبارت از «تشریح گیاهی»می باشد که با ساختمان و ترکیب نباتات و گیاهان و چگونگی ارتباط و همبستگی آنها با یکدیگر سر و کار دارد.
آزمایش هایی درباره چگونگی پیدایش انواع گیاهان و نباتات مختلف و بهبود آنها انجام شده است. این مطالعات و بررسی ها را «انتقال فیزیکی مشخصات موروثی گیاهی یا ژنتیکی» گویند.
رشته دیگر دانش گیاه شناسی عبارت از «اکولوژی» یا علمی است که از یک طرف با روابط بین ارگانیزم و محیط زیست گیاهان سر و کار داشته و از طرف دیگر با پراکندگی نباتات و گیاهان در سرتاسر جهان ارتباط دارد، تا بتوان کشف نمود که چرا برخی از انواع این گیاهان یا نباتات در نقاط مشخصی می رویند.
رشته دیگری از دانش گیاه شناسی «فسیل شناسی گیاهی» می باشد که کارش مطالعه بر روی بقایای فسیل گیاهان و در نتیجه پی بردن به تکامل تدریجی آنها می باشد.
رشته های دیگر گیاه شناسی عبارتند از : «فیزیولوژی گیاهی» که مربوط به تنفس و تغذیه گیاهان و نباتات بوده و بالاخره «پاتولوژی» یا «علم شناخت بیماری های گیاهی» که ارتباط با بررسی درباره ی بیماری های گیاهان دارد.
منبع: کتاب به من بگو چرا – جلد 1