جیسون پَجِت یک فروشنده و انسان عادی بود که همیشه از ریاضیات بدش می آمد و تمام فکر و ذکرش تفریح و خوشگذرانی بود، اما در 13 سپتامبر سال 2002 همه چیز به یکباره تغییر کرد.
آن شب دو سارق به قصد دزدیدن کت چرمی اش ضربه ای محکمی به سرش زدند و او بیهوش روی زمین افتاد.
وقتی که بهوش آمد رفتارهایش کاملا تغییر کرد.
این فرد برونگرا و خوش گذران تبدیل به فردی درونگرا و وسواسی شد و از محیط بیرون نیز به شدت هراس پیدا کرد.
اما یک اتفاق عجیب هم در کنار این مشکلات برایش ایجاد شد. اینکه همه چیز را به صورت ریاضی میدید.
او ابرها، پلکان، آبی که از شیر خارج میشد و هرچیز دیگری را به شکل مختصات ریاضی میدید.
کم کم احساس کرد که به ریاضیات علاقمند شده است و ریاضیات برایش کاملا قابل درک و لذتبخش است.
او متوجه شد که میتواند با دستش طرح های بسیار پیچیده هندسی را ترسیم کند و شروع کرد به ترسیم انواع مختلفی از این تصاویر.
او به ندرت بیرون میرفت اما در یکی از روزهایی که بیرون از خانه رفته بود و طرح های خود را با خود برده بود، یک فیزیکدان تصادفا طرح‌هایی را که او با دست کشیده بود دید و توصیه کرد که ریاضی بخواند.
او وارد دانشگاه شد و پس از آن در این زمینه پیشرفت های بسیاری کرد.
پجت در حقیقت بعد از آن اتفاق، دچار سندروم ساوان شده و نوعی حس آمیزی دارد که باعث میشود بتواند فرمول های ریاضی و اعداد را به صورت تصویر درک کند.
