استون هنج نام مکانی باستانی است. حلقهای از سنگهای عظیمِ ایستاده واقع در دشت “سالیسبوری” واقع در انگلستان که از دوران نوسنگی (Neolithic architecture) باقی مانده است.
طبق تاریخ گذاری رادیوکربن 2000 تا 3000 سال قبل از میلاد قدمت آن تخمین زده شده است.
این بنا از اهرام مصر هم قدیمیتر است.
علت ساختن استون هنج چه بوده است؟
آیا حقیقت دارد که این بنا یک ماشین زمان است؟
هزاران سال پس از ساخت حلقه اول ، دو حلقه سنگی آتشفشانی بسیار بزرگ به آن اضافه می شود که از 380 کلیومتر دورتر از استون هنج به آنجا آورده شده اند آن هم قبل از اختراع چرخ!
امروزه اکثرا معتقدند که این مکان یک رصدخانه نجومی بوده است هر چند استون هنج هنوز ابعاد ناشناختهای در خود دارد.
در سال 1979 پس از حفاریهای انجام شده در نزدیکی هیل استون سنگ دیگری کشف شد که قابلیت تنظیم پرتوهای خورشید را در 5 هزار سال پیش داشته است.
در سال 1995 ستاره شناس بریتانیایی، دکتر “دونکن استیل” نظریهای متفاوت ارائه کرد. او گفت:
” استون هنج به منظور پیش بینی فجایع کیهانی ساخته شده است.”
تحقیقات او روی مسیر دنباله شهاب سنگها متمرکز شده است.
عبور زمین از میان بقایای یک شهاب سنگ میتواند بسیار مخرب و ویرانگر باشد.
دکتر استیل نشان داد که چگونه در اثر عبور یک شهاب سنگ تخریب گستردهای در 5 هزار سال قبل روی زمین اتفاق افتاده است و این دقیقا همان زمانی بوده است که استون هنج اولیه در حال ساخته شدن بوده است.
استون هنج در آغاز فصل تابستان و آغاز فصل زمستان محل گردهمایی کاهنان و شاید سایر مردمان عادی بوده است و نکته جالب اینکه کره زمین هرساله حدود آغاز فصل تابستان از میان متراکمترین بقایای شهاب سنگها عبور می کند و این پدیده در آسمان شب دقیقا در جایی که هیل استون قرار دارد قابل مشاهده است.
توجیه این مساله که مردمان ماقبل تاریخ چنین دانش عمیقی درباره نجوم داشتهاند کار سادهای نیست.
به نظر میرسد انها از چرخه 19 ساله ماه کاملا آگاه بودهاند به این دلیل که 19 قطعه سنگ آبی رنگ را به دقت در این مکان قرار دادهاند.
سازندگان استون هنج چگونه توانستهاند 4 هزار سال پیش سنگهای آبی خاکستری چهار تنی را حتی از نزدیک ترین منبع که فاصلهای بیش از 380 کیلومتر با استون هنج داشته است، جا به جا کنند؟
ناپدید شدن در استون هنج
عدهای عقیده دارند که این بنا ساختاری مرتبط با آیینهای کهن است که روزگاری در انگلستان رواج داشتهاند.
در سالهای اخیر استون هنج به کانون گردهمایی برای گرامی داشت انقلاب تابستانی بدل شده است.
در آگوست سال 1971 گروهی از هیپی ها چادرهایشان را در مرکز دایره برپا کردند و آماده گذراندن شب شدند.
با این حال در ساعت 2 بامداد توفانی شدید توام با رعد و برق در گرفت.
بارانی سیل آسا آغاز شد.
زبانه های بزرگ صاعقه به زمین اصابت می کرد و آسمان شب را با نور خود روشن میساخت.
تصور می شود که حتی برخی از آنها به سنگ ها برخورد کردهاند.
در طی توفان تابش آبی عجیبی استون هنج را روشن کرده بود و چنان شدید بود که دو ناظر – یک پلیس و یک کشاورز – ناچار شدند تا روی برگردانند.
آنان صدای فریادهایی هراس انگیز را شنیدند که از چادرهای هیپیها میآمد، ولی زمانی که توفان فرو نشست و دو شاهد مذکور به محل اقامتگاه شتافتند حتی یک موجود زنده هم پیدا نکردند.
تمامی آنچه باقی مانده بود عبارت بودند از میخ های چوبی چادرها که دود از آنها بر می خاست و بقایای آتش اردوگاه.
از سال 1971 تاکنون ورود مردم به دایره درونی سنگهای استون هنج در طی انقلابهای تابستانی و زمستانی ممنوع اعلام شده است.
دیگر هرگز از هیپیها و بقایای آنها هیچ اثری پیدا نشد و هیچ کس هم نتوانست توضیحی قانع کننده برای این حادثه بدهد.