مثال هایی از قدرت تلقین
ضمیر باطن ما از حساسیت فوق العاده ای نسبت به تلقین برخوردار است.
نه قدرت استدلال و انتخاب و نه توانایی سنجش و تفکر دارد و تمامی این خصیصه ها مربوط به ضمیرآگاه می باشند.
فرض کنید سوار بر یک کشتی تفریحی هستید و در روی عرشه آن به مسافری برخورد میکنید.
با اینکه هوا خوب و لطیف است به او میگویید: رنگتان پریده، مثل اینکه دریا زده شده اید.
مسافر نگون بخت که تا آن زمان سرخوش و بی خیال به تفریح و هواخوری مشغول بود ناگاه به فکر فرو میرود.
رنگش می پرد و احساس میکند حال خوبی ندارد.
واکنش های متفاوت در برابر تلقین
واضح است که افراد مختلف در برابر تلقین های متفاوت، بر حسب شرایط ذهنی و اعتقادات خود عکس العمل های گوناگون نشان میدهند.
اگر در همان کشتی به جای آن مسافر زودباور به سراغ دریانوردی کارکشته و قدیمی میرفتید و دریا زدگی و رنگ پریدگی را به وی تلقین میکردید، او به جای اینکه ببازد و رنگ و رویش بپرد، شما را به تمسخر میگرفت و حتی ممکن بود واکنش تندی نشان بدهد.
زیرا خود او بهتر از هر کسی میداند که از این حیث مصونیت دارد و تکان های دریا هیچ تاثیر ناخوشایندی بر او نخواهند گذاشت.
یک رویداد بر اثر تلقین
چندی پیش جراید لندن رویداد مهمی را که ناشی از تلقین بود مورد بحث و تفسیرهای فراوان قرار دادند.
صاحب نظران و روانشناسان درباره این حادثه نظریات متفاوتی ابراز داشتند و عامل تلقین را از جنبه های مختلف بررسی نمودند.
جریان از این قرار بود که پدر خانواده ای که دختر جوانش به نوعی بیماری پوستی صعب العلاج مبتلا شده بود چنان از این موضوع ناراحت بود که به هرکسی که میرسید میگفت حاضرم یک دستم را قطع کنند ولی در عوض دخترم شفا پیدا کند.
می گویند مدت دو سال این جمله ورد زبانش بود.
با وجود تلاش پزشکان برای درمان دخترش نتیجه ای حاصل نشده بود.
یک روز که تمامی اهالی خانواده با اتومبیل گردش میکردند، با کامیونی تصادف کردند.
در نتیجه این برخورد وحشتناک، دست پدر از کتف جدا شد و دخترش که در ماشین بود صدمه ای ندیده و حتی بیماری پوستی اش بهبود یافت.
تلقینات میتوانند مثبت یا منفی باشند.
ضمیر ناخودآگاه شما شوخی سرش نمیشود، هرچه را به او بدهید در فرصت مناسب پاسخ میدهد.
اتفاق دیگری درمورد تلقین :
میگویند یک مسافر نیویورکی که از شیکاگو دیدن میکرد، نگاهی به ساعتش انداخت و به میزبانش که اهل همان شهر بود گفت که وقت ناهار است.
میزبان شیکاگویی بدون اینکه توجهی به اختلاف ساعت در دو شهر داشته باشد به مهمان نیویورکی اش گفت که او هم گرسنه اش شده و هم اکنون برای صرف ناهار خواهند رفت.
با تلقین میتوان از شرّ عادات بد منجمله ترس های بی مورد و واکنش های منفی رهایی یافت.
یکی از خواننده های مشهور تعریف میکرد که در اولین تست آوازش، با وجود صدای پرقدرتی که داشت به این دلیل با شکست مواجه شد که دائما به خود تلقین کرده بود شاید قبول نشوم.
این تلقین منفی بر ضمیر ناخودآگاه او اثر کرده و ثمره آن این شد که در روز امتحان رد شد.
او با تلقینات زیر توانست شکست خود را جبران کند:
روزی سه نوبت به اتاق خلوتی میرفت و به آرامی دراز میکشید و چشمانش را میبست.
سعی میکرد جسم و روحش را آرام کند.
بی حسی و آرام شدن بدن باعث ایجاد تعادل میشود و فرد در آن حالت آمادگی پذیرش تلقینات را دارد.
او چنین به خود تلقین میکرد:
من آواز خوشی دارم. آرام و سرشار از امید و اطمینان هستم.
در هر جلسه این سخنان را با لحنی آرام و شمرده بین 15 تا بیست بار تکرار میکرد و هر جلسه را سه دفعه در روز انجام میداد.
در آخر هفته آرامش و اعتماد به نفس خود را بدست آورده بود.
در روز آزمون بدون هیچ دلهره و تشویشی شاهد موفقیتش بود.
داستان پیرزن و تلقین :
پیرزن هفتاد ساله ای عادت پیدا کرده بود که به خود مرتبا تلقین میکرد حافظه اش را دارد از دست میدهد.
او با کمک خود تلقینی توانست از این مصیبتی که خودش برای خودش درست کرده بود نجات یابد.
او تلقینات زیر را استفاده میکرد:
هرچه را اراده کنم به راحتی به خاطر می سپارم.
روز به روز حافظه ام بهتر میشود و هرچه بخواهم در هر زمان و مکانی به خاطر می آورم.
سه هفته بعد، آن پیرزن هیچ نگرانی از حافظه اش که خود به تنبلی و کندی کشانده بود نداشت.
افراد عصبی و تندمزاج که فورا با هرچیزی از کوره در میروند روزی سه بار این تمرینات را انجام بدهند.
به مدت یک ماه به خود تلقین کنند:
از این به بعد من خوش اخلاق خواهم شد.
شادی، نشاط و بی غمی جزو سرنوشت و ذات من خواهد شد.
هر روز بیش از پیش امیدوارتر و سازگارتر خواهم شد به طوری که کانون مهر و محبت خانواده و اطرافیان میشوم.
همه مرا مظهر اراده فولادین به شمار خواهند آورد و از من درس شادمانی و امید خواهند گرفت.
قسمتی از کتاب قدرت فکر/ تالیف: دکتر ژوزف مورفی، ترجمه: هوشیار رزم آزما