آئه روترن چیست؟

چرخ و ریل فولادی سرعت زیاد و مقاومت کمی برای حرکت قطار به وجود می آورد. به همین دلیل هنوز هم بهترین روش ساختن قطار و راه آهن استفاده از چرخ و ریل فولادی است.

با این همه هنگامی که سرعت قطار بسیار زیاد می شود، روش های بهتری برای حرکت قطار لازم است. یکی از روش های جدید، به کار بردن نیروی هوای فشرده است. آئه روترن با این روش کار می کند.

در این روش مانند آنچه در هاور کرافت به کار می رود، لایه ای از هوای فشرده در زیر قطار وجود دارد که نمی گذارد سطح زیرین قطار با زمین برخورد کند. به این ترتیب اصطکاک از میان می رود و سرعت بسیار زیاد می گردد. زیرا دیگر هیچ قسمتی از قطار به زمین گیر نمی کند و تماس ندارد. چون اصطکاک از میان می رود، نیروی بسیار زیادی برای به حرکت درآوردن قطار لازم نیست.

یکی از عیب های چرخ و ریل معمولی این است که به هنگام حرکت با سرعت خیلی زیاد ممکن است لیز بخورد. دیگر آنکه وزن چرخ ها باعث سنگین شدن قطار می شوند، که از سرعت آن می کاهد. سومین عیب، این است که اگر سرعت قطار به بیش از 320 کیلومتر در ساعت برسد، چرخ ها درست بر روی ریل حرکت نمی کنند. با کنار گذاشتن چرخ ها، وزن قطار و مقاومت هوا کمتر می شود. اما از طرف دیگر مقدار زیادی از نیروی موتور باید برای فشرده کردن هوا و بیرون فرستادن آن از زیر قطار به کار رود.

یک نوع آئه روترن که در فرانسه ساخته شده، بر روی ریل بلند و باریکی از جنس بتن حرکت می کند. این ریل مانند یک دیوار نازک و کوتاه است. بلندی این ریل 55 سانتی متر است و در دو طرف آن، سطح صافی از بتن ساخته شده.

دیواره ی وسط، یعنی همان ریل، در شکافی که در زیر قطار وجود دارد فرو می رود و قطار را بر روی خط نگه می دارد.

یک لایه هوای فشرده از زیر قطار خارج می شود. این لایه، قطار را کمی از زمین بلند می کند و اصطکاک را از بین می برد.

لایه دیگری از هوای فشرده بر دو طرف دیواره ی ریل فشار می آورد و قطار را به جلو می راند.

این آئه روترن می تواند با سرعت بیش از 400 کیلومتر در ساعت حرکت کند، بدون آنکه مسافرانش احساس ناراحتی کنند.اما آئه رو ترن هنوز به قدر کافی بی عیب و با صرفه نیست و تاکنون از آن به طور گسترده استفاده نکرده اند.

منبع: دانستنی های نوجوانان جلد 7