آمونیاک گاز بی رنگی است که بوی بسیار بدی دارد. در واقع تنفس زیاد آمونیاک ممکنست باعث مرگ گردد. نام آمونیاک از آنجا آمده است که ترکیب خاصی از آمونیاک و کلر، اول در نزدیکی معبد آمون در مصر کشف گردید. اولین کسی که گاز آمونیاک خالص را درست کرد، یک نفر شیمیدان انگلیسی بود به نام پریستلی که آن را در سال 1774 ساخت و به نام هوای قلیایی خواند.
اجزاء آمونیاک در هوایی پیدا می شود، که از فساد مواد حیوانی و سبزیجات بوجود می آید. گاهی اوقات به مقدار کم در آب باران نیز وجود دارد. ولی اغلب آمونیاک که در تجارب به کار برده می شود، مصنوعا” ساخته می شود.
آمونیاک از عناصر نیتروژن و هیدروژن ترکیب یافته است. با ترکیب این دو گاز، آمونیاک بدست می آید. نیتروژن را از هوا و هیدروژن را از آب می توان تهیه نمود. دو گاز را خشک کرده، تحت فشار قرار می دهند. و در درجه ی حرارت هزار درجه ی فارنهایت گرم می نمایند و از روی مخلوط نمکهای مختلف عبور می دهند و در آنجاست که آمونیاک تشکیل می گردد. وزن آمونیاک سه پنجم وزن هوا می باشد.
وقتی که تحت فشار قرار گرفته و سرد شود، تبدیل به مایع بی رنگی می شود که خیلی به آب شباهت دارد، ولی در حرارت کم منهای 29 درجه فارنهایت به جوش می آید. وقتی فشار از روی آن برداشته شود، مایع دو مرتبه بخار می گردد و در این تغییر است که حرارت بیشتری جذب می نماید. به همین دلیل است که آمونیاک را در یخ سازی و یخچال ها به کار می برند.
آمونیاکی که در خانه دارید، محلول رقیق آمونیاک است و آن را برای بهتر شستن و تمیز کردن با آب مخلوط می کنند.
وقتی که آمونیاک با اسیدها تماس پیدا کند، نمکهای آمونیم بوجود می آورد. بسیاری از نمک های آمونیم مفیدند. کلرید آمونیم را در لحیم کاری، در محفظه های خشک و در پزشکی به کار می برند. سولفات آمونیم کود پر ارزشی می باشد. نیترات آمونیم را نیز در تولید کود و مواد انفجاری به کار می برند. نمکهای بو کردنی محتوی کربنات آلومینیم هستند.
تمام این نمکها را بوسیله تماس دادن آمونیاک با اسید بخصوصی بدست می آورند. با وجود این بعضی از نمکهای آلومینیم در طبیعت تشکیل می گردد.
منبع: کتاب به من بگو چرا – جلد 7
