مدارک قدیمی که در این باره موجود است نشان می دهد که مردم عمدا” و دانسته در جستجوی الماس بوده اند و این امر برای نخستین بار در هندوستان اتفاق افتاده است. کشف معدن الماس به عنوان یک کار صنعتی در این کشور بیش از 2500 سال قبل شروع شد. برای الماس از همان ابتدا ارزش قائل بوده اند. در حقیقت، قبل از قرن پانزدهم الماس هنوز بقدری کمیاب بوده که فقط پادشاهان و ملکه ها می توانستند صاحب آن باشند. از سال 1430 ، به بعد بود که مردم عادت کردند الماس را به عنوان یک زینت شخصی بکار برند.
بانویی به نام اگنس سورل این مد را در دربار فرانسه آغاز کرد و این رسم در سرتاسر اروپا معمول و منتشر شد. در نتیجه در مدت بیشتر از 300 سال فعالیت خستگی ناپذیری در هندوستان جهت تهیه و ذخیره کردن الماس آغاز گردید.
بالاخره این چشمه ی تهیه ی الماس خشک شد و خوشبختانه، این گوهر گرانبها در قسمتهای دیگر جهان هم بدست آمد. مثلا” در سال 1725 در برزیل با اینکه وجود جنگل و آب و هوای استوایی وضع را خیلی مشکل می کرد، با وجود این تا مدت بیشتر از 160 سال کشور مزبور منبع عمده ی الماس دنیا بود. امروزه، پایتخت امپراطوری الماس دنیا آفریقای جنوبی است، جایی که در سال 1867 ، منابع مهمی از الماس بر حسب تصادف کشف شد.
بچه ی زارع فقیری، سنگ زیبایی یافت، همسایه ی باهوش این زارع آن را الماس تشخیص داد و خرید و هنگامی که آن را فروخت، کاوشگران زیاد در هر سن و سال و ملیتی به طرف میدان کار هجوم آوردند. در مدت یک سال، سه معدن بزرگ الماس کشف شد و شهر کیمبرلی که قلب امپراطوری عظیم الماس بشمار می رود ایجاد شد.
منبع: کتاب به من بگو چرا – جلد 7
