انرژی اتمی عبارت از انرژی ای می باشد که از اتم بدست می آید. هر اتم دارای ذرات انرژی در خود می باشد. انرژی قسمتهای اتم را به یکدیگر متصل نگاه می دارد. بنابراین در انرژی اتمی هسته ی یک اتم، انرژی است و این انرژی در هنگام تجزیه ی اتم رها می شود.
ولی در واقع دو راه برای بدست آوردن انرژی از اتم میباشد. یکی را به نام پیوستن و دیگری را به نام انشقاق می نامند. در هنگام بهم پیوستگی، دو اتم برای تشکیل یک اتم تنها بکار می رود. بهم پیوستن اتم ها نتیجه می شود که مقدار زیادی انرژی به صورت حرارت رها شود.
اغلب انرژی که از خورشید آزاد می شود، در اثر بهم پیوستن اتم ها در آن سیاره می باشد. این یک نوع انرژی اتمی است.
نوع دیگر انرژی اتمی به طریق انشقاق می باشد. این طریق هنگامی روی می دهد که یک اتم تبدیل به دو اتم می گردد. این عمل با بمباران کردن یا ضربه زدن ها با ذرات اتمی، مثل نوترون ها (یکی از ذراتی که اتم را می سازد) عملی می گردد.
یک اتم هرگاه که با نوترون بمباران شود تقسیم نمی گردد. در واقع، اغلب اتمها را نمی شود جدا کرد. ولی اتم های اورانیوم و پلوتونیوم در تحت شرایط خاصی تقسیم می گردند.
یک نوع اورانیوم که به اسم اورانیوم 235 معروف است در اثر ضربه ی نوترون تبدیل به دو تکه می شود. و آیا می دانید که این عمل چقدر انرژی تولید می کند؟ یک کیلو اورانیوم 235 خیلی بیشتر از یک میلیون برابر انرژی که می توان از سوختن یک کیلو زغال سنگ بدست آورد، انرژی تولید می کند. ذرات بلوری اورانیوم می توانند یک کشتی اقیانوس پیما یا یک هواپیما یا حتی یک ژنراتور را راه بیندازند. بنابراین ملاحظه می کنید، انرژی اتمی ممکن است به خوبی منبع انرژی عمده ای برای آینده ی انسان باشد.
منبع: کتاب به من بگو چرا – جلد 7
