در پایین پرو، پمپا کلورادو قرار دارد، که به معنی مسطح رنگین یا مسطح قرمز است، و آنجا مکان اسرارآمیز دیگری است (از جمله سنگ های ایکا، که قبلا” در این فصل راجع به آنها صحبت کردیم.) در این ناحیه صحرایی بیش از 300 خط و شکل وجود دارد، بعضی از آنها به شکل گیاهان و بعضی حیوانات هستند. این اشکال با جدا کردن سنگ از فلات و نمایان شدن لایه های روشن زیرزمینی به وجود آمده اند. این اشکال با دقت ویژه ای طراحی شدند، اما نکته جالب توجه این است که: شما فقط از بالای سطح زمین می توانید این اشکال را تشخیص دهید!
دانشمندان می گویند انسان های نخستینی به نام نازکا این خطوط را ایجاد کرده اند، اما هیچکس نمی داند چرا یا چگونه این طرح را با چنین دقتی رسم کرده اند. تعدادی از این خطوط به طول چندین مایل به طور مستقیم، یا به طور ضربدری بر سطوح صاف رسم شده اند و به شکل پرنده، مثلث، مارپیچ، مستطیل، خطوط موجی و غیره به تصویر درآمده اند. این کلکسیون متنوع صدها هکتار را پوشش می دهد و حتی بعضی خطوط به نظر می رسد مانند جاده ای هستند که توسط گروه عظیمی از مردم پیموده شده است. محققان نمی دانند که اینها آیا خدایان قدیمی، نقشه های صور آسمانی، مشخص کننده ی طالع، یا یک نقشه ی غول آسا هستند. بعضی ها حتی حدس می زنند که یکی از تصاویر، عنکبوت غول آسا، در واقع نمایانگر صورت فلکی اوریون است.
تمدن نازکا قبل از دوران اینکاهاست، اما هنوز هم داستان تعدادی خطوط و تصویر به صورت معمای پیچیده است. فرانسین می گوید هدف از ترسیم این خطوط همانند طراحی یک گرافیست بر روی صفحه ی کامپیوتر نمی تواند از روی تفریح و تفنن باشد. او گفت خطوط و تصاویر هندسی منظم بسیار شبیه به دوایر کشتزار هستند (که بعدا” کمی درباره ی آن صحبت خواهم کرد): از نقشه ی راه های نجومی گرفته تا ستاره یا کهکشانی که موجودات فضایی از آنجا آمده اند.
در ساحل اقیانوس آرام یک چنگک غول آسا یا شمعدانی ترسیم شده است که به سوی پمپاکلورادو اشاره می کند؛ کمی دورتر در جنوب کوهی به نام سیراپینتادا قرار دارد که پوشیده از این نقشه های تصویری است. این تصاویر راهنماهای پستی نیستند، بلکه برای برای این ترسیم شده اند که نشان دهند موجود برتری نیز وجود دارد. نیروی خلاق ناظر بر کره ی زمین، که از منظومه ی دیگر آمده است. به علاوه، به فاصله ی حدود 1368 کیلومتر، در جنوب پمپاکلورادو نقشه ی تصویری از شکل بزرگترین انسان در جهان وجود دارد که لباس او شبیه به آدم فضایی هاست. آن «آکتامای غول آسا» نامیده می شود، ارتفاعی در حدود 117 متر دارد و خطوطی شبیه نازکا آن را احاطه کرده اند. آن تصویر علامت گروه فاتح اعزامی به زمین است… همان گونه که ما جای پا و پرچم خود را روی کره ماه گذاشته ایم.
همچنین تصاویر تاریخی در نقاشی درون غارها در سراسر جهان کشف شده است. تصاویر دیگری، همانند تصاویر کهن در مقبره های مصر، زندگی روزمره ی آن دوران را نمایش می دهد. کشت و کار، در هر صورت اجداد ستاره شناس قدیم ما می خواستند اثراتی از چگونگی زندگی شان برای ما به جای بگذارند. فکر نمی کنم این موضوع با دفن کپسول زمان برای اکتشاف نسل های آینده تفاوتی داشته باشد. همانند اینکاها و مایان ها و مخصوصا” مصریان، همسایگان فضایی ما آلبوم های عکسی به جای گذارده اند، چیزی که ما هنوز درباره ی آن بحث می کنیم، اگرچه ساده به نظر می رسد.
ما اهرام، دوایر کشتزار، خطوط نازکا، متون کهن سانسکریت را داریم که از ماشین های پرنده و تسلیحات ویرانگر، حادثه روسل، ناحیه ی 51، هزاران عکس از سفینه های فضایی، داستان هایی از آدم ربایی، نقشه پیری ریس و تعداد زیادی از دیگر مصنوعات، حکاکی ها و اکتشاف باستان شناسی تاریخی که تعداد آنها بسیار زیاد است و قابل ذکر نیست، صحبت می کنند. نمی دانم دیگر چه مقدار شواهد برای اثبات این که ما تنها نیستیم مورد نیاز است. چرا این موضوع تا این حد عجیب است که باور کنیم از طرف ساکنین سیارات دیگر به ما کمک کرده اند تا شروع کنیم و هنوز برمی گردند و ما را کنترل می کنند؟
منبع: کتاب اسرار و عجایب جهان – تالیف: سیلویا براون
