اولین دندان مصنوعی ساخته کیست؟

وقتی که کسی تعدادی از دندان های خود را از دست می دهد چهره اش اندکی ناخوشایند می شود. افزون بر این، از دست دادن دندان ها گاهی انسان را در جویدن و خوردن نیز دچار زحمت می کند.

از این رو که بشر از مدت ها پیش در اندیشه ی آن بود که جایگزینی برای دندان از دست رفته، پیدا کند. گذاردن دندان مصنوعی به جای دندان طبیعی رشته ای است در علم پزشکی که آن را پراستتیکس می گویند.

وقتی دندان طبیعی انسان از دست می رود جای آن را با یک دندان مصنوعی یا به وسیله ی پل زدن پر می کنند.

در شیوه ی پل زنی دندان مصنوعی را به دندان های طبیعی که در دو طرف قرار گرفته اند وصل می کنند و بدین راه فاصله ای را که میان دندانها ایجاد شده، پر می کنند.

اما در شیوه ی دندان گذاری، دندان مصنوعی را طوری در دهان قرار می دهند که بر روی لثه می ایستد.

شاید تعجب کنید اگر بشنوید که مردم اتروریا (در ایتالیا) در 3000 سال پیش دندان ها را با طلا پل می زدند! ولی تهیه ی یک دست دندان مصنوعی کامل برای کسانی که همه ی دندان های خود را از دست داده اند، به حدود 300 سال پیش بازمی گردد.

نخستین مشکلی که در هر دو شیوه ی دندان گذاری _ یعنی پل زدن و دندان مصنوعی گذاشتن _ پیش می آید آنست که بتوان آنها را طوری در دهان قرار داد که درست بر سر جای دندان طبیعی بایستد. مشکل دیگر تهیه ی مواد اولیه ی دندان مصنوعی است. یعنی باید آن را از موادی مناسب و با استحکام درست کرد.

دندان سازی امروزی این هر دو مشکل را حل کرده به طوری که انسان می تواند با دندان مصنوعی درست مانند دندان اصلی غذا را بجود. در ضمن، دندان نیز بسیار سبک و به حالت طبیعی در دهان قرار می گیرد.

حال ببینیم دندان های مصنوعی را از چه جنسی می سازند؟

در قدیم آنها را از استخوان، عاج فیل و یا دندان های اسب آبی تهیه می کردند. گاهی پل و یا دندان مصنوعی را بطور یکپارچه از این مواد می ساختند و در آن صورت فقط یک تکه چیزی بود که در دهان قرار می گرفت.

کمی بعد دندان طبیعی انسان یا دندان حیوانات به ویژه گوسفند را بر پایه ای از طلا یا عاج می نشاندند و در دهان می گذاشتند.

در پایان قرن 18 دندان های مصنوعی را از چینی می ساختند. یعنی دندان های ساخته شده از چینی را تک تک بر پایه ای از طلا یا پلاتین کاشته در دهان می نهادند.

جنس چینی آنها نیز عینا” همان بود که اشیای چینی ظریف هم از آن ساخته می شد. این نوع چینی بافت بسیار ریز و ظریفی با نوعی شفافیت دارد و استحکامش هم بسیار است.

از حدود 100 سال پیش در تهیه ی دندان های مصنوعی این نکته نیز رعایت شد که با شکل انسان هماهنگی داشته باشند.

اکنون چنان این صنعت پیشرفت کرده که دندان های مصنوعی به لحاظ شکل و رنگ درست مانند دندان های طبیعی ساخته می شوند و دشوار می توان آنها را از هم باز شناخت.

منبع: کتاب به من بگو چرا – جلد 2