قشر کره ی زمین که مردم روی آن راه می روند و زندگی می کنند، تا حد زیادی از موادی تشکیل شده که به آنها سیلیکن می گویند!
سیلیکن دومین عنصر بسیار فراوان در روی زمین است، ولی هرگز در حالت مطلق و خالص دیده نمی شود. به این معنی که همیشه با یک یا دو عنصر دیگر ترکیب شده است. سیلیکن، عنصر اصلی تمام سنگهاست به استثنای بعضی که کربنات نامیده می شوند. مثلا”، خاک رس در حد متوسط شامل 50 درصد سیلیکن می باشد و شما می توانید کاملا” مطمئن باشید اغلب سنگهایی را که مشاهده می کنید به همین نسبت در آنها سیلیکن وجود دارد.
سیلیکن در ستاره ها و حتی گیاهان نیز پیدا شده است. مقدار زیادی از سیلیکن دنیا به شکل سیلیکا (سنگ چخماق) پیدا می شود، که ترکیبی است از اکسیژن و سیلیکن. در کوهی یشم (یشب)، (عین الشمس)، (عین الهر) و شن همگی نوعی از سیلیکا هستند. انسان قدیم از آن برای ساختن شیشه استفاده می کرد. سیلیکن به دو شکل وجود دارد: یک نوع آن کریستالی و متبلور و نوع دیگر به شکل گرد است. سیلیکن خالص خیلی مفید نیست، بنابراین به ندرت تولید می گردد. ترکیبات سیلیکن، امروزه در صنعت موارد استعمال زیادی دارند. وقتی شن را با کک ترکیب می کنند، کربید سیلیکن تولید می کند. نام عمومی کربید، سیلیکن کربور ندام می باشد که ماده ایست فوق العاده سخت و در تراش کردن و صیقل دادن فلزات به کار می رود.
سیلیکن را همچنین به فولاد اضافه می کنند، چون به آن خواص دلخواهی می دهد. فولاد ممکنست محتوی 2 تا 6 درصد سیلیکن باشد. وقتی فولاد را در ساختن تجهیزات شیمیایی به کار می برند، دارای 6 درصد سیلیکن خواهد بود. این نوع فولاد در مقابل فساد و تحلیل تدریجی خیلی بیشتر از انواع دیگر فولاد استقامت می نماید. وقتی به فولاد 2 درصد سیلیکن اضافه می کنند، برای تجهیزات الکتریکی کمال مطلوب خواهد شد، چون برای مغناطیسی کردن فولاد قدرت کمتری مورد احتیاج است. صنعت شیمیایی ترکیب و مخلوط سیلیکن را برای هدفهای بسیار زیادی به کار می برد.
منبع: کتاب به من بگو چرا – جلد 7