مخترع پیانو کیست؟

آیا توجه کرده اید که به استثنای اُرگ، پیانو از تمام آلات موسیقی پیچیده تر است؟ نام پیانو در واقع پیانو فورت است و معنای «ملایم _ تند» می دهد. این نام بیانگر انواع آهنگ هایی است که از پیانو درمی آید.

عجیب است که چنین دستگاه پیچیده ای از یک دستگاه بسیار ساده به نام تک سیم (مونو کُرد) تولد یافته است. تک سیم جعبه ای بود که فقط با یک سیم با فواصلی مشخص شده بر روی آن، مجهز گشته بود. سنتور و قانون که در عهد تورات مرسوم بودند نیز همین گونه جعبه ای داشتند که از آن صدا برمی خاست. نوازنده به وسیله ی مضرابی بر سیم ها می نواخت.

حدود 1000 سال پس از میلاد مسیح، گی دارِتسو پل متحرکی برای مونو کرد (تک سیم) اختراع کرد و بر آن چند عدد سیم و کلید نیز بیفزود. این آلت موسیقی تا قرن 16 مورد استفاده بود.

از دستگاه فوق آلات موسیقی مختلفی زاده شد که یکی از بهترین آنها کلَوی کُرد (پیشتاز پیانوی کنونی) بود. سیم های این دستگاه بر اثر فشار انگشتان بر روی یک میله ی برنجی که در بالای دستگاه نهاده شده بود، به ارتعاش درمی آمد و تولید صدا می کرد. نوازنده طبق دلخواه خود می توانست درجه ی صدای دستگاه را بالا ببرد و یا پایین بیاورد.

دستگاههای مشابه دیگری نیز ساخته شد که به نام های اسپینِت و هَرپسی کُرد معروف بودند. سرانجام، در 1709 کریستوفوری وارد آوردن ضربه بر سیم ها را با سیستم چکشی ارائه داد که پیانوی کنونی از همین سیستم پیروی می کند.

سیستم چکشی، پیانو را بر تمام آلات موسیقی سیمی که در بالا گفته شد، ممتاز می نماید، چه صدا را بسیار ملایم می سازد و نمی گذارد هیچگاه کوچکترین صدای گوشخراشی که معمولا” از آلات موسیقی ابتدایی برمی خاست، شنیده شود.

بتهوون نخستین آهنگ سازی بود که به کار بردن پیانو را در سطح گسترده تری عرضه داشت.

منبع: کتاب به من بگو چرا – جلد 2